Informatie over verschillende werkwijzes

[malenka]

Ik kon niet kiezen tussen hempfhling en equilibre. Vind het namelijk beide hele mooie methodes.

[wendytje]

Kunnen we eigenlijk niet beter kijken naar overeenkomsten in verschillende methoden in plaats van de verschillen?

[*Roos*]

ja dat kan ook, maar ik wil juist nieuwe dingen leren kennen en dus ben ik nieuwsgierig naar de verschillen.

[Chrissie]

Ik heb al veel langer het gevoel dat ik mijn manier van "doen" nog niet gevonden heb. Bijna alle methodes oefenen voor mij teveel druk uit. Bij Voest vind ik dat die druk doorgeven wordt door de leadrope en bij Parelli door de carrotstick. Ik wil "lief" kunnen zijn en daarmee dingen bereiken.

Tuurlijk gaat alles met mij en mijn paarden niet zoals ik het graag zou willen zien. Ik moet nog zoveel leren om mijn aan te kunnen passen en om mijn paarden te leren begrijpen en aanvoelen. Daarbij wil ik eigenlijk geen dwang/druk gebruiken. Ook vind ik dat bij Voest en Parelli alles zo volgens de regels moet. Ik denk (maar dat is alleen maar denken, heb er zelf geen ervaring mee) dat je bij Parelli dit nog veel meer hebt. Je hebt bepaalde levels en daar zitten onderdelen in. Dit moet je op een bepaalde manier uitvoeren en je paard moet precies doen wat je van hem verwacht. Dit wil ik niet. Ik wil dat mijn paarden net zoveel in kunnen brengen (en misschien wel meer) dan mij. Ik wil samen met ze kunnen werken en ze niet iets op leggen. Ook Voest heeft het wijken voor druk duidelijk in zijn werk vastgelegd. Hier zijn ook bepaalde regels waar vooral het paard zich aan moet houden.

Bij Tteam wordt het paard ook opgelegd wat hij moet doen. Ze kunnen dan zelf wel redelijk veel inbrengen en over het werk nadenken, maar ze worden wel weer doormiddel van druk hiermee aangezet. Ook de leidketting is niet echt iets wat je nu uitnodigd om te gebruiken.

Het wijken voor druk spreekt mij het meeste tegen in bijna alle vormen van NH. Ook het woord NH begint me steeds meer tegen te spreken. Er zijn nog teveel dingen die niks natuurlijks hebben, maar toch zo genoemd worden. En ook steeds meer mensen/bedrijven gaan zich specialiseren in NH, terwijl de dieren het echt niet goed hebben (niks natuurlijks). De manier/methode wordt dan wel NH genoemd, maar de paarden krijgen duidelijk opgelegd wat wij van ze willen.

Equilibre spreekt mij op zich best wel aan. Alleen weet ik zelf nog niet zo goed wat ik ermee aan moet. Het is niet zo dat ik alle "methodes" nu afkraak. Ik ben blij dat ze erzijn en dat er steeds meer mensen na gaan denken over de omgang met hun paard. Voor de paarden is er al heel veel in positieve zin veranderd, maar het kan altijd beter. Ik vind mezelf nu ook niet zo goed ofzo om kritiek te geven over de verschillende "methodes". Maar het is gewoon mijn menig die ik hierover heb. Het is nu eenmaal zo dat ik me niet 100% in een bepaalde "methode" kan vinden en ik blijf me openstellen voor nieuwe dingen. En natuurlijk sta ik ook open voor alle goeie dingen die het mij (en anderen) brengt.

De tijd zal het leren en ik hoop dat ik en mijn paarden (dieren) een steeds betere manier vinden om samen te communiceren en te werken.

[trea]

Niks mis mee, dat je hier zo goed over nadenkt. Zit een kern van waarheid in, en kan me hier helemaal in vinden.
Wat vind je van onderstaand verhaal? (geplukt van paardnatuurlijk)

> Tessel en ik hebben een nieuw paard, het begin van nieuwe
> ervaringen die ik graag met jullie deel. Met name het
> experiment "going with my horse".
>
> Mijn dochter en ik hebben een nieuw bijrijd adres gevonden,
> géén eigen paarden dus gekocht zoals ik eerst van plan was.
> Ik was er wel heel dicht bij, werk een extra dag nu voor de
> poen.
> In de zoektocht naar een huurweide, kwamen we Shadow tegen.
> Een mooie sterke bruine merrie van 152 hoog schat ik, en ervaren
> .
> Dat is ook gemakkelijk, we kunnen na een gewenning er direct
> mee naar buiten.
>
> Tessel (13) helemaal blij!
> En mijn oude droom heeft nu een andere inhoud gekregen,
> in het werken met Shadow.
>
> Gisteren heb ik haar bekapt, geholpen door een toevallig
> aanwezige
> hoefsmid die voor mij even gratis de rand eraf geknipt heeft.
> Met dit paard ga ik van af het begin, rijden waarheen het paard
> zelf wil.
> En ik ga mee met het tempo wat zij wil lopen. De grenzen die ik
> daarin
> tegenkom, dat valt onder de gewone vriendelijke en duidelijk
> manier van omgang zoals we allemaal kennen. En gras eten alleen
> op mijn aangeven verder niet.
>
> Dit meegaan met mijn paard ( going with your horse) is een
> oude vergeten manier van omgang met dieren, dat beetje bij
> beetje herontdekt wordt. Velen van jullie hier doen dit al een
> beetje,
> de ene meer dan de andere. Ik vind het heerlijk hier helemaal
> voor
> te gaan. Geïnspireerd door Tom Dorance's boek True Unity en
> de ervaringen van vooral Russ Burns uit de emailgroep
> http://groups.yahoo.com/group/horsemaninside
>
> Dat het werkelijk om een hoog staande trainingsvorm gaat,
> wordt verwoord door een oude Franse meester:
> "Alleen het paard zelf heeft toegang tot zijn talent en kracht,
> hoe intensief we ook met hem werken, het neemt daardoor niet
> toe.
> Het is dus aan hem om met zijn eigen vermogens te werken
> op zijn eigen manier. Hij kiest zelf zijn eigen pad op eigen
> wijze
> en daarbij vervuld hij op z'n best de wensen van de ruiter.
> Als een mens beide wil doen, dan staat het paard dit toe,
> en hij beperkt zijn eigen inspanningen om te voldoen aan
> wat de ruiter vraagt. Aan de andere kant, als het paard weet
> dat het op zijn eigen wijze mag gaan, gaat hij vooruit,
> terwijl hij slechts simpele aanwijzingen van zijn berijder
> verwacht.
> Hij is dan op zijn best in alles wat hij doet."
> E. Beudant 1922
>
> We gaan dus naar buiten toe, samen de wereld verkennen, op haar
> manier. Ik ga er vanuit dat ze hierdoor met steeds meer
> interesse en hartstocht haar eigen kwaliteiten als paard gaat
> ontwikkelen. En ik vind het fantastisch dit mee te maken.
>
> Met mijn hond Blos doe ik dit al bijna een jaar, en de
> resultaten
> daarvan zijn fantastisch. Daarvoor heb ik Blos 5 jaren clicker
> getraind.
> En nu met deze techniek van going with, heeft ze zich verbazend
> goed verder ontwikkeld, op een manier die anders denk ik niet
> mogelijk geweest was. Hoe kan dit?
> Wel, het uitgangspunt is een regelrechte omdraaiing van alle
> andere
> trainings vormen. Het is nu niet meer "hoe train ik mijn paard
> in dat wat ik graag wil" maar "hoe kan ik meegaan in dat wat
> mijn paard graag wil"? Wat het paard graag wil, dat staat
> centraal,
> niet dat wat de ruiter wil.
>
> Een paard blijft niet liever thuis in de weide bij zijn maatjes.
>
> De 2de keer dat ik Shadow uit de wei wilde halen, liep ze al
> naar me toe, en stak haar hoofd in het halster en liep naast me
> richting uitgang. En natuurlijk, het blijft een wisselend
> leiderschap.
> Waarbij ik me zoveel als mogelijk is, op de achtergrond hou.
> Shadow, het initiatief, zo veel als mogelijk is.
>
> Het eerste begin van hertraining is begonnen.
> Wat anderen misschien beschouwen, als dat ik brave
> gehoorzaamheid
> aan het verpesten ben, luister ik naar haar wensen en ga er in
> mee.
> Misschien valt het mee, in hoeverre vroegere berijders
> luisterden
> naar haar voorkeuren? Gisteren werden haar voorkeuren al snel
> duidelijk genoeg voor me. Uit gewoonte wilde ze nog wel recht
> door
> gaan, ik stelde voor af te slaan, waar ze gretig op in ging.
> Achter wat schuren door, ander uitzicht, andere geuren en dieren
> ...
> voor haar interessanter vermoed ik. Zo gaat dat in het begin,
> mogelijkheden openen, die uit gewoonte afgesloten zijn.
>
> 50 meter van de boerderij af, was haar grens. Ze wilde terug.
> Als ik met mijn vrije hand naar haar achterhand wees,
> ging ze voorwaarts, het blijft een paard met ervaring.
> Op drie verschillende plekken heb ik gewezen, en verder haar pad
>
> gegaan richting huis. Als we elkaar langer kennen,
> dan zal ze verder van huis met me willen gaan.

Mooi toch hè. Deze denkwijze past vast wel bij je..

[spinner]

Nou, dat is wel een heel interessante visie.
Het lijkt mij een prachtige manier van met je paard omgaan.

[*Roos*]

Wat mooi zeg! Ik ga gelijk kijken of ik het boek van Tom Dorrance ergens kan vinden, want dit spreekt me erg aan! Weet iemand waar ik het zou kunnen vinden?

de boeken van Mark Rashid waren ook super. Ik ben benieuwd naar die Tom. Dit klinkt iig erg goed! Heb me gelijk aangemeld voor die yahoo group. Bedankt trea!

[eline]

allemaal erg prachtig en mooi maar ik denk dat de manier waarop onze samenleving er uitziet dat het gevaarlijk is om op deze manier met paarden om te gaan. als hij de weg over wil steken kan je hem moeilijk zijn gang laten gaan, dan heb je toch echt een ongeluk. Ik vind dit soort dingen altijd heel mooi klinken maar vraag me dan ook echt af hoe dat er uit zou zien als ze met dat paard zou werken. Voor mij is parelli een methode die gebruik maakt vn de taal die ze in de kudde ook gebruiken. Paarden gebruiken onderling ook druk dus waarom zouden we dat zelf niet gebruiken? worden we alleen maar paardser van!!! wel interessante discussie, er zijn natuurlijk altijd meerdere wegen naar Rome

[trea]

Eline,
ik denk dat als je je niet prettig voelt bij het opleggen van druk. je hier ook niet aan moet beginnen. Dan werkt het tòch niet. Klickeren is ook een vriendelijker methode, waarbij het paard mag beslissen of hij iets aankan, en die paarden die daarmee opgevoed zijn, zijn echt niet zo wispelturig/gevaarlijk, dat je er de weg niet mee opkunt.

Het is gewoon een methode tot het bereiken van de ultieme relatie, alleen op een andere manier. Bij Parelli ga je ook niet de weg op, vóór je het leiderschap hebt (dus vóór je de games gewonnen hebt), dat moet je bij deze manier ook niet doen. Waarschijnlijk zie je dingen iets te zwart/wit, want ook Michiel zegt in het bovenstaande stukje dat hij wel bepaalt wanneer het paard bijv. mag eten, dus hij is wel de leider, alleen gaat hij meer met het paard mee, en traint anders dan met wijken voor druk.

Ik heb pas met iemand hierover gesproken op het forum van Klaas Feuth. Wie het interessant vind om dit te lezen (het ging over het verschil tussen Voest en Parelli, maar liep uit op een discussie over wijken voor druk), hier is de link:
http://www.natuurlijk-ruiterschap.nl/fo ... topic=59.0

En uiteindelijk kreeg ik van iemand daar een Pb tje met de volgende site:
http://www.terra-natura.nl/
Ik heb de site nog niet doorgelezen, maar dit zou ook weer gaan over vriendelijker trainingsmethoden.

[Chrissie]

Ik heb me ook aangemeld voor die Yahoo groep. En net als Roos ga ik opzoek naar het boek van Tom Dorrance. Mocht je een goed adres hebben waar je dit boek kan vinden, dan hoor ik het graag.

Zelf heb ik al 2 cursussen gevolgd bij Terra Natura. Dit spreekt me erg aan. Ook ga ik een kijkje nemen bij het Voetpad (http://www.nh.cybercomm.nl/). Het lijkt met erg interessant en leerzaam om hier eens heen te gaan en een cursus te volgen. Ik wil binnenkort heen voor een kennismaking.

[Mellien]

Deze manier van omgang lijkt me levensgevaarlijk! Het zal bij sommige mensen wel werken maar ik denk dat die van zichzelf al iets leidingsgevends uitstralen. In veel gevallen zie je al dat mensen, zonder speciaal de hier omschreven visie te hebben, hun paard maar een beetje hun gang laten gaan omdat ze hem zo lief vinden. Dit kan tot heel gevaarlijke situaties leiden wanneer de paarden menen over hun `mens heen te mogen lopen en buiten altijd gang en richting mogen bepalen.
Voor sommige mensen werkt het misschien en daar kan ik echt wel respect voor hebben maar het lijkt me niet iets wat je breed uit kan/moet dragen.. Brrr
Bovendien vind ik (maar dat is natuurlijk ieder voor zich) een leidinggevende rol innemen ten aanzien van een paard helemaal niet zielig of onnatuurlijk. In de kudde doen ze dat immers ook? Het lijkt me juist wel rustig voor een paard wanneer die weet dat jij de leiding neemt en hij op jouw kennis vertrouwen kan. Dan hoeft hij zelf al minder op te letten.
Maar nogmaals, dit is alleen mijn visie en ik heb de door trea beschreven methode ook nog nooit gezien.

[P a i s]

haha ik zie mezelf al door sloten heen banjeren met Borus en een boze boer achter me aan, omdat ik zn pas ingezaaide akkerveldje heb omgeploegd, want mn paard wilde zo graag daar langs...

Ik kan me best voorstellen dat die mensen het leuk lijkt om op die manier met hun paard om te gaan, maar natuurlijk is het niet (voor het paard dan, voor de mens héél natuurlijk). Antropomorfisme ten top naar mijn mening

[Mafhaf]

En net als Roos ga ik opzoek naar het boek van Tom Dorrance. Mocht je een goed adres hebben waar je dit boek kan vinden, dan hoor ik het graag.

Dat boek van Tom Dorrance heb ik (amazon.com), maar denk niet dat dat beschrijft wat de quote van Trea beschrijft. Dan zou je teleurgesteld worden, denk ik. Tom Dorrance zit meer op de lijn van Ray Hunt, Bill Dorrance: excellente horsemen, maar niets over go with your horse in die vorm.
Ik begrijp overigens vrijwel niets van het boek van Tom Dorrance. Moet het nodig weer eens proeven, misschien begrijp ik inmiddels iets meer (gelezen in 2003). Ik hoop het.

[Chrissie]

Ik heb ook email contact gezocht met de persoon van het stukje op Paard Natuurlijk. Ze hebben wel heel veel uit het boek van Tom Dorrance gehaald. Hier hebben ze hun manier van omgaan met paarden op gebasseerd.

Het gaat me er ook niet om dat men mij iets voor moet kauwen. Wie weet staan er dingen in die ik kan gebreuken, maar dat is niet het belangrijkste. Een goed boek om te lezen is wat ik zoek (heb ook nog geen boeken, haha).

[shetfan]

Ik heb het boek van Mark Rashid besteld en ik ga het hoogstwaarschijnlijk morgen binnenkrijgen! (nu maar hopen dat ik zometeen nog kan slapen )
Hihi, moest dit o, zo nuttige bericht even kwijt