Paard wil de stal niet uit? Vreemd gedrag?

[amyz]

Ben nieuw hier dus hoop dat ik het hier inderdaad goed neergezet heb

Hoop dat jullie misschien iets kunnen maken van het gedrag van een merrie die ik verzorg, zodat ik het kan oplossen.
Een korte introductie is noodzakelijk bij deze dame, hoop alleen dat ik er geen al te lang verhaal van ga maken :P

Magda is een merrie die in april 3 wordt. Mn pensionhoudster heeft haar geadopteerd en al grotendeels opgelapt, maar heeft eigenlijk gewoon te weinig tijd voor een project als Magda, en heeft daarom gevraagd of ik haar wilde verzorgen toen mn eigen pony bij haar in pension kwam te staan begin feb.
Magda heeft geen prettig verleden, al weten we niet precies wat er allemaal is voorgevallen. Wat we wel weten is dat ze als veulen haar kaak heeft gebroken (overigens is er nooit een da bijgeweest toen, arm paard) en daarna niet meer interessant was voor de fokker. Daarna is ze een aantal keren zowat bij de slacht beland, uiteindelijk gekocht door iemand die paarden wel leuk vond, nooit meer naar omgekeken natuurlijk. Pensionhoudster kreeg haar broodmager en nauwelijks te benaderen. We wíllen eigenlijk niet eens weten wat er allemaal is gebeurd. Ik ben met haar aan de gang gegaan, pensionhoudster had haar al flink opgelapt en redelijk hanteerbaar weten te maken. Heb zelf helaas ook niet altijd uren de tijd voor haar, maar dan breng ik iig altijd een snoepje en knuffel wat, voor zover dat laatste mogelijk is. Ze is, voor zover ik heb gezien, niet van nature angstig, alleen maar vreselijk onzeker. Schrikt wel overal van en heeft losse benen door die onzekerheid, er zit iig echt geen kwaad in, ze is vreselijk lief! Anyway, ze is intussen al flink oopgeknapt. Ik kan haar over het grootste deel van haar lijf poetsen, aaien en krijg vrijwel probleemloos het halster om. Ook wordt ze wat rustiger en wat meer 'paard', ze begint me toch wel te vertrouwen en schrikt niet mer overal van als ik met haar bezig ben.

Er is alleen iets waar ik niet helemaal de vinger op kan leggen... Het kost namelijk erg veel moeite om haar haar box uit te krijgen. Duurt gewoon erg lang. Ze staat in een gebouwtje met 4 stallen, 2 om 2 metde gang ertussen, en zij staat in de achterste box. Vandaag ook weer; ze aarzelde even, liep toen eigenlijk makkelijk een paar stappen mee, en bleef vervolgens in de gang weer staan. Niet rillerig of paniekerig oid. Gewoon af en toe een paar stappen, en dan weer in de ankers. Staat dan ook rustig naar buiten te kijken, laat zich aaien, enz. Ze heeft wel wat angst voor de paarden waar ze langs moet, maar ze blijft ook pal voor hun boxen staan dus t lijkt me niet dat het daar aan ligt. Eenmaal buiten loopt ze keurig mee, dus het is ook niet dat het meelopen aan het halster vreemd is. Naar binnen gaat over het algemeen wel beter, maar ook niet altijd vlekkeloos.

Ik hoop dat er iemand is die dit gedrag kan plaatsen zodat ik eraan kan werken met haar. Nu heb ik vooral gewoon veel geduld, blijf tegen haar praten en haar uitnodigen om mee te lopen, maar ik vind het gewoon vreemd gedrag..

Bij voorbaat dank voor het meedenken

[amethist]

Klinkt als een behoorlijk triest verhaal voor een 3 jarige paard. Sneu dat dit dier al zo'n "bagage" bij zich draagt. Nu kan ik e niet echt helpen in dit gedrag maar er zijn hier genoeg mensen die je vast verder kunnen helpen.

Het enige wat in mij op kwam was.... kan je haar niet tijdelijk in 1 van de voorste boxen zetten zodat die gang korter word.(set it up fot succes). Als het dan soepel verloopt eens een stapje verder naar achteren lopen en het zo op bouwen.

[caroline-max]

Wat sneu idd voor het paardje zeg, zo jong ook nog. Fijn dat jullie met haar aan de slag willen.

Wat Amethist al zegt zou ik ook proberen, haar tijdelijk in de voorste box zetten. En misschien de andere paarden eerst naar buiten, zodat ze daar niet voor hoeft te staan?

Kun je iets meer vertellen over wat je doet als ze stopt en hoe je haar uit de box haalt? Hioelang duurt het nu om haar eruit te halen?

Mijn Anna vond het de eerste dagen erg prettig om binnen in een strohok te staan, en wilde er ook graag blijven. Het geeft een veilig gevoel denk ik, zo in een box. In mijn geval heb ik het hok opengezet, en ben ik op een stoel bij de deur gaan zitten met wat paardensnoepjes. Ze kon me daar wel zien, maar ik ben gewoon gaan lezen. Na een tijdje begon ze wat rond te snuffelene, en kwam ze langzaam aan (met een kleine omweg) steeds dichterbij. (Het moet dan wel zo zijn dat ze niet naar buiten kan rennen of iets, in mijn geval stond ze in een grote afgesloten stal. Anna was niet zo angstig als jouw paardje, maar onbenaderbaar voor mensen bij de vorige eigenaar.)

edit; tegenwoordig gebruik ik een leadrope zodat ze als ze wil iets meer afstand kan nemen maar wel vastzit (de deuren hebben we nu gewoon open staan dan).

[amyz]

Ik heb zelf niet het idee dat het echt iets zal uitmaken, de voorste of de achterste box, maar zal het overleggen met de eigenaresse

Hoe ik haar uit de stal haal.. Hmm. Begin heel rustig, snoepje geven, aaien, even laten weten dat ik het ben zeg maar. Dan heel rustig halster omdoen, soms kost dat 2 of 3 pogingen aangezien ik het rustig wil doen, dus als ik het idee heb dat ze haar hoofd wil wegtrekken haal ik het halster weer onder haar kin vandaan zeg maar en aai weer even en probeer het opnieuw. Daarna eigenlijk zoals je ieder ander paard uit de box haalt, gewoon omdraaien, een stap zetten en uitnodigen om mee te gaan. Heb sowieso zelden of nooit echte druk op t touw staan, heel soms geef ik dan kort wat lichte druk (deels om te kijken of ze dan verder wil lopen, deels om haar daar toch ook een keer aan te wennen, iig nooit zo veel en zo lang dat t voor haar spannend wordt). De eerste stappen uit de stal zijn eigenlijk probleemloos, ze loopt gewoon lekker mee, maar zodra ze de box uit is (en soms ook als ze er nog half in staat) blijft ze weer staan. Ik heb haar een keer gelokt met snoepjes, maar met of zonder maakt qua tijd eigenlijk niks uit, dus t lokken leek me weinig zinvol. Ze krijgt wel een snoepje zodra ze helemaal buiten is. Verder, als ze stilstaat staat ze er vrij relaxed bij. Gisteren stond ze even te proberen of ze op haar halstertouw kon kauwen, rustig een beetje snuffelen met de buurvrouw.. Das dus het gekke. Zou bij haar verwachten dat het een soort angst is, maar dan lijkt het mij dat ze die ook zou moeten tonen als ze stilstaat in die gang. Er is niets wat haar blokkeert, ik sta niet in de deuropening oid.. Soms loop ik naar haar toe, geef en aai en probeer haar daarvandaan weer in beweging te krijgen, maar lukt ook niet. Uiteindelijk komt het gewon aan op een hoop geduld., en das t probleem ook niet, heb alle tijd. Maar er is toch iets aan de hand en wil dat wel graag oplossen
Begreep overigens dat ze dat gedrag ook vertoont met buiten en binnenzetten, dus t is ook niet dat ik voor haar iets niet goed doe..

[MissMaris]

Ik denk wat Amethist zegt een goeie is hoor
En ik krijg het gevoel erbij dat wanneer ze 'vroeger' uit haar box genomen werdt ze niet fijn behandeld is. Take the time it takes is denk ik erg belangrijk.

[skabelpunk]

Kan het niet zo zijn dat ze niet naar buiten wil omdat ze niet leuk vind wat ze daar moet doen? Of beanstigend? Dat ze liever relaxt bij de anderen paarden blijft?

[amyz]

Ah dat was ik er idd vergeten bij te zetten! Ze kan idd niet zonder andere paarden! Maar waar ik haar poets is aan t hek van de hengstenpaddock dus daar staan altijd paarden, daarbij probeer ik zo veel mogelijk te zorgen dat ik haar uit de stal haal als een van de andere merries al op de ''poetsplaats'' staat zodat ze niet alleen is... Gisteren stond een van de merries daar ook gewoon, plus een Shetje wat ze kon zien staan vanuit de gang... Het is wel zo dat de merrie waar ze het beste mee op kan schieten (ook in de omgang met andere paarden is ze heel onzeker, ondanks dat ze iig de eerste 2 jaar toch gewoon in een groep heeft gestaan) tegenover haar staat en tot nu toe nog niet al mee gewerkt werd als ik Magda uit haar stal ging halen. Aan de andere kant lijkt het me dat ze dan toch zou omkijken oid naar dr vriendin, en dat doet ze dan weer niet..

Als ze door anderen uit haar stal wordt gehaald is dat om buiten gezet te worden met de dames, en intussen lijkt me toch dat ze dat wel door zou moeten hebben... Als ik met haar bezig ben is het voor haar natuurlijk wel altijd een beetje spannend, maar toch vooral veel aaien en poetsen waar ze echt intens van kan genieten als ze begint te ontspannen.. Het zou iig heel goed kunnen dat ze negatieve ervaringen heeft uit haar verleden, maar dan vind ik het weer gek dat ze geen enkele angst oid toont als ze stilstaat in de gang... Of zou dat dan komen doordat de handeling an sich niet naar is, maar ze wel nare herinneringen heeft en dan moet bedenken of het wel of niet ok is?


En missmaris; idd, de tijd nemen die er voor nodig is Heb met haar ook nooit haast, en als ik minder tijd heb hou ik het op knuffelen in stal. Mág met haar van mezelf niet ''werken'' als ik er niet alle tijd van de wereld voor heb

[Bowen]

Als ze totaal geen angst, spanning of stress toont, heeft het dan wel te maken met haar verleden?
Ik denk persoonlijk dat men een beetje moet oppassen met een paard met een slecht verleden teveel te zien als dat arme ding met dat slechte verleden en daar vanalles op te gooien en maar extra voorzichtig te doen.

Athena heeft ook een slecht verleden, maar als ik steeds met het idee arm ding zou lopen dan zou ze driedubbel over me heen lopen, want ze is best een dominant typje.
In het begin heel lastig, waar stopte de onzekerheid en begon de dominantie, ik moest echt nog veel beter leren op haar lichaamstaal e.d. te letten daarin, maar inmiddels zitten we nooit meer bij onzekerheid, ja misschien met wat nieuws, maar dan is het niet anders dan bij een paard zonder een slecht verleden en is ze er erg snel overheen als je het op de juiste manier aanpakt, de nieuwschierigheid wint het toch altijd bij haar dan.

[Eliza]

Ik heb het gevoel dat er iets is gebeurd toen ze vanuit de stal naat buiten moest ... of van buiten naar binnen moest .....

[amyz]

Bowen; ben daar ook idd heel voorzichtig mee, zeker omdat t toch een jong paard is... Toen ze met haar voorbeen een keer uithaalde gaf ik net zo goed een brul als ik bij ieder ander paard zou doen bijv. T is ook een combi van fluwelen handschoentjes en ''stel je niet zo aan'' wat bij haar nodig is, en dat lijkt vooralsnog prima te werken Maar ze is nog maar zo kort uit die situatie dat ik ook niet te makkelijk over dingen wil denken.. Daarbij heeft ze een flink trauma overgehouden aan die gebroken kaak, dat maakt t niet makkelijker. Ze heeft ook een halster met een haast idioot groot neusgat (als iemand weet hoe dat gedeelte heet, let me know hihi. Zelfs kennisje die een paardenopleiding doet kent er geen echte benaming voor) omdat ze anders flipt. Het is allemaal een beetje zoeken iig. Daarom ook dat ik rustig aan bezig ben met het introduceren van druk op het touw.
Maar naarmate haar zelfvertrouwen stijgt, daalt mijn ''agossie''-houding ten opzichte van haar hoor Als ze nu schrikt van iets wat intussen doodgewoon is ga ik haar ook niet snoepjes voeren en aaien, maar zeg doodleuk dat ze zich niet aan moet stellen, en dat werkt prima

Maar ik vind het raar gedrag.. Mn eigen poown besluit nog wel eens spontaan dat t veeeel leuker is om stil te staan, dus dat gedrag ken ik wel. Bij Magda heb ik het gevoel dat er iets achter steekt, en miss kom ik er nooit achter want het zal gerust wel een keer overgaan, maar misschien kom ik er ook wel achter en kan ik er makkelijker op inspelen

Vandaag overigens wel weer een stap vooruit, heb haar in haar stal heerlijk kunnen aaien en knuffelen, en gezien ze in haar stal vaak vrij neurotisch doet is dat heel positief Ze stond zelfs met haar hoofd heerlijk tegen me aan te schurken toen ik een fijn kriebelplekje op dr oor had gevonden hihi.

[Yulia]

Mijn paard moet vaak ook 'overdenken' als ik haar uit de stal haal naar buiten of net met haar in de bak ben. Niet zo extreem als bij jou. Ik geef haar de tijd om te wennen. Als ze ontspant, hoofd iets laat zakken, soms likken/kauwen dan pas ga ik verder.
Als ik haar uit de stal haal en ze gaat niet direct door de deur naar buiten, beginnen anderen vaak al weer te klikken of te drijven. Waarmee ik wil zeggen, dat 'abnormaal' gedrag ook afhankelijk is van de waarde oordeel van de ruiter. Als ze ontspannen bij je staat als je staat te aaien, vind ik heel mooi.