catching game

[Gilraen]

Mijn paarden komen bijna altijd naar me toe. Ik zie hier en daar catching game opduiken als strategie. Misschien is het voor soms wel handig voor Astrid, misschien ook niet.
Hoe speel je de catching game?

Max vroeger maakte er letterlijk een spelletje van soms: hij liet zich niet halsteren, maar hij was ook beledigd als ik dan maar iets met Wico ging doen.Ik denk nu dat het echt een dominantie spelletje was. Bij hem liet ik hem vaak rondrennen (dat deed hij ook graag) en dan als hij met een oor of blik een vraag stelde (of ik dacht dat hij dat deed) dan ging ik achteruit en nodigde hem uit naar me toe te komen. Dat vond hij een super iets. Vaak moest ik hem toch nog paar keer wegsturen omdat hij maar 1-2 meter kwam en dan weer de benen nam. Achteraf deed het me meer denken aan de join up van Monty. En daar heb ik vanalles over gelezen en had er geen ok gevoel bij. Nu hoor ik ook meer en meer dat het voor het paard ook niet leuk is. Lijkt dit op de catching game of is dat iets totaal anders?

[etoucha]

Bij de catching game hoef je het paard niet weg te sturen, maar het kan wel, zeker als een paard energiek van je weg loopt, dan stimuleer je dat als het ware: 'ja loop nog maar wat'.
Bij paarden die uit zichzelf niet veel bewegen is het meer psychische druk zetten op zone 5 door er langzaam naar toe te stappen (naar de staart dus). Bij de minste aandacht (oor, kijken,..) stap je dan weer weg. Als het paard je compleet negeert, wat een extremere LB-I nog wel kan doen, kan je een lichte tik geven op de bil als je dichtbij staat, net alsof je zelf tikkertje speelt met iemand. Het is de bedoeling dat het een spel blijft, met als doel dat je zelf gevangen/aangeraakt wordt door je paard.
Of paarden dit leuk vinden? Ik weet het niet, als mijn paard met oortjes naar voor komt denk ik dat het OK is. Ik denk dat of paarden het leuk vinden of niet vooral afhangt van hoe wij er zelf mee omgaan, als een spel (kan je me pakken), of als dwang (je moet nu komen).

[Gilraen]

Dat is duidelijk, dank je!

[skabelpunk]

Ik ben met Easy op een gegeven ogenblik wel op een punt gekomen waarop hij het niet meer leuk vond. En dat was vooral wanneer ik hem met de catching game uit het gras aan de bakrand probeerde te halen. Dat resulteerde steeds op een tikje op z'n achterbeen omdat hij niet oplette nadat ik hem riep.
Dan draaide hij naar mij toe en halsterde ik hem om wat te gaan doen. Daar werd hij op een gegeven moment wat zuur van. Ik maakte het ook gewoon te serieus toen en inderdaad 'je MOET NU komen!'.

Toen heb ik na zitten denken. Hoe maak ik het weer leuk om te komen? Toen ben ik hem heel heel heel vaak naar me toe gaan vragen voor leuke dingen(in Easy zijn geval snoeeeeehoeeeep ). En nu komt er elke keer een zeer opgewekte, vrolijke Easy naar me toe en reageert hij al op mijn suggestie naar zijn achterhand.