rechtrichten: academische rijkunst - antoine de bodt

[nienke07]

Nog een paar fijne aanvullingen van lesgeefmens Tonia(schuine tekst):

De Methode de Bodt zegt eerst juiste tempo voor paard (drang), verticaal recht en lengte in de hals maken. Als een paard niet verticaal recht is geeft dat altijd spanning in de rug!! Het paard kan niet ontspannen en dus niet de buikspieren aansluiten en dus ook niet de achterbenen onderbrengen. “De lengte van de hals bepaald de werking van de achterhand”. “Het paard moet losgelaten zijn ruiter kunnen dragen”.

De academische rijkunst zegt rechtrichten via de rechtrichtende buigingsarbeid, dus schouderbinnen, buiten, travers renvers etc. In een laag tempo en dan later tempo wat opvoeren. Gaat niet over verticaal recht zijn, maar over paarden 2-zijdig trainen.

Er zijn overeenkomsten in kreten van het rechtrichten, maar de benadering is verschillend.
Naar mijn mening wordt bij de AdB manier van werken eerst heel lang aan de basis gewerkt, de natuurlijke beweging van het paard in balans onder de ruiter brengen en het paard hiermee sterker maken. Als het paard sterk genoeg is geworden in alle "core"-spieren en dus verticaal recht kan blijven, op de volte en de rechte lijn, en wordt er pas naar de buiging gewerkt als de aanleuning gelijk is.
Hier ontstaat bijv. de schoudervoor en dan schouderbinnen uit de correct (kogelrond) gereden volte.

Bij AdB ga je pas zitten op het moment dat het paard sterk genoeg is om de rug te ontspannen en de ruiter te dragen en wordt gebruik gemaakt van de verlichte zit, ontlastende zit en het licht-lichtrijden om het paard langzaam aan en zo min mogelijk gehinderd door de ruiter zich te laten ontwikkelen.En nog even nagedacht en nagevraagd specifiek het niet werken op de volte als een paard nog niet vertikaal recht is. Volgens methode AdB:

Het heeft geen zin om het paard op de bolle richting op de volte te rijden voordat hij al zo recht is, dat hij zonder contrastelling de rechte lijn kan volgen met een gelijke aanleuning.

Omdat als een paard nog niet rechtgericht is, zal het nog geen gelijke aanleuning zal hebben en dus niet goed een volte kan lopen op enkel de buitenteugel. Er zal dan met meer contact op de binnenteugel gereden moeten worden om op een volte te komen, en het paard zal bij gebrek aan buiging op de schouder moeten afwenden, wat spanning en verlies van verzameling zou betekenen.
Zolang het paard op de schouder valt, zal hij de buitenteugel nooit volgen en dus nooit in de juiste buiging kunnen werken. Wanneer we het paard leren in de buiging te werken, moet hij dus eerst zo recht zijn, zodat hij de buitenteugel kan volgen en de achterbenen gelijk kan gebruiken (50-50 houding).

[Priscilllla]

Interessant Nienke!

In de AR willen we dat allebei de achterbenen evenveel stuwend als dragend zijn, in het begin ben je vooral bezig met de draagkracht, dus sterker maken van de achterbenen om het op de voorhand lopen (verticaal onbalans) te verminderen, naar een horizontaal evenwicht en later het rijkunstig evenwicht. Dit kost heel veel tijd. Daarom beginnen wij aan de hand om het paard onbelast te leren zijn beide benen onder te treden en als dit goed gaat gaan we erop.
Het grootste slag is dan al uit het paard gehaald.

Dan rijdend in stap, om het paard ook hier weer balans te laten vinden. Het balans vinden is als een balletje wat onder het zwaartepunt ligt en dan weer links(op de schouder) dan weer rechts (over de schouder) , naar voor (voorhand lopen) ligt, je bent dus constant bezig met het zwaartepunt. In de contrastelling doe je dit ook, je brengt het balletje extra veel naar bijv. links als het paard erg op rechts loopt en laat dan los, het balletje zal dan in het midden uit komen. Wij zorgen dmv rechtrichtende buigingsarbeid om het balletje in het midden uit te laten komen. Naast de verticale scheefheid heb je namelijk te maken met nog 7 scheefheden.

De academische rijkunst zegt rechtrichten via de rechtrichtende buigingsarbeid, dus schouderbinnen, buiten, travers renvers etc. In een laag tempo en dan later tempo wat opvoeren. Gaat niet over verticaal recht zijn, maar over paarden 2-zijdig trainen.

Dit laatste is niet helemaal waar, het gaat over het rechtrichten van het paard met uiteindelijk doel een rechtgesteld paard, het
rechtrichten is dus geen doel op zich, maar een weg ergens heen. Toch zul je je hele leven bezig blijven met rechtrichten omdat het paard nou eenmaal scheef is.
Het tempo, dat is in het begin inderdaad veel in stap, dit is ook voor de ruiter, om te voelen wanneer er iets gebeurd, hoe je moet reageren, en om het paard sterker te maken dmv de rechtrichtende oefeningen, en je gaat er vanuit dat je oefeningen doet die op dat moment goed zijn voor het paard. Als je paard in stap sterker is geworden ga je naar draf en uiteindelijk naar de galop.
Bij AdB ga je pas zitten op het moment dat het paard sterk genoeg is om de rug te ontspannen en de ruiter te dragen en wordt gebruik gemaakt van de verlichte zit, ontlastende zit en het licht-lichtrijden om het paard langzaam aan en zo min mogelijk gehinderd door de ruiter zich te laten ontwikkelen.
Bij de AR ga je dus pas draven als het paard al sterker is in zijn rug/spieren enz. Het paard gaat voorwaarts neerwaarts met lengtebuiging en een ondertredend achterbeen. Als het paard hieraan voldoet ga je doorzittend draven (dit is niet altijd, er zijn ook uitzonderingen, het betekend niet dat als je aan AR doet je niet meer mag lichtrijden) maar het lichtrijden wat je veel ziet is meer zwaarrijden, goed lichtrijden is moeilijker voor sommige paarden dan doorzitten. Met het doorzitten kun je veel beter voelen wat de achterbenen doen en stoor je het paard minder in zijn beweging.
In de AR varieer je ook in de posities van het zitten,dit hangt af van hoe ver je paard is getraind, je gaat altijd boven het zwaartepunt zitten.



Het heeft inderdaad geen zin om een volte te rijden met een paard wat linksgebogen is en rechtsom heel erg op de schouder valt, door nog meer aan je binnenteugel te gaan werken zal hij nog meer stelling nemen en over de buitenschouder vallen of nog meer naar binnen komen. Ik heb paarden gezien die echt niet rechtsom een volte konden lopen en of gingen staken, achteruit lopen of heel hard gingen juist omdat ze het gewoon niet konden. Zo’n extreem probleem los je door het werken aan de hand al voor een deel op.

[nienke07]

Leuk Pricilla, om te lezen! Fijn overzicht ontstaat er zo! Meer wegen naar Rome is alleen maar fijn. Zo is er voor ieder wat wils

[Priscilllla]

Ja inderdaad! Vind het super interessant en veel dingen zijn toch hetzelfde, alleen net even anders uigevoerd!

[nienke07]

Precies! En dan is het maar net wat je zelf fijn vind, wat jou en je paard ligt.
Ik vind het overzicht in iedergeval leuk. Vind wel nog steeds 'AdB-paarden' die ik heb zien lopen vele malen fijner lopen dan de AR paarden die ik regelmatig op film voorbij zie komen Maar dat is wellicht ook gewoon een kwestie van smaak

[Priscilllla]

Dat kan ik me ook wel voorstellen hoor. Kan niet helemaal uitleggen waardoor dat komt, maar misschien komt dat doordat je met AdB wel sneller gaat draven en galopperen en daardoor dus ook meer/ sneller spieren ziet op plekken waar een AR paard dat nog niet krijgt of op andere plekken?

Misschien vergelijkbaar met een balletdanseres die ook heel anders gespierd is dan iemand die fitnesst?

Misschien ook (maar dit is een beetje een excuus ) doordat veel afdankertjes/oude paarden/ bij de AR uitkomen als laatste redmiddel, maar dat geldt volgens mij ook voor AdB met veel paarden met hoefkatrol.

Met Toby moet ik nu ook stappen op een manier die kort is, maar in die korte passen wacht hij wel op mij en gebruikt hij zijn achterbenen, naarmate hij sterker wordt moet ik de stap weer verruimen op een manier dat hij zijn balans behoudt, als ik hem nu ruim laat stappen loopt hij op de voorhand te kachelen. Soms is wat je ziet ook een tussenweg naar een beter beeld- zelfde natuurlijk met de contrastelling. Pas als je weet waar iemand mee bezig is kan je daar een mening over vormen denk ik.

[nienke07]

Klopt.. heeft ook met de fase te maken waarin je zit.. een slingerende, contragestelde sterrekijker ziet er ook niet uit .. maar het leidt wel ergens naartoe.. Het rare is alleen dat je juist op i-net mi veel filmpjes ziet van hoger opgeleide AR paarden die ik dan niet zo fijn vind lopen... ik ben erg gecharmeerd van die 50-50 verhouding in de passen (met als oorsprong daarvan de soepelheid en het mooie ruggebruik) en dat zie ik bij AR.. niet zo veel terug.... (ook niet bij hoogopgeleide paarden ) Vaak zie ik (met mijn 'lekenoog' ) bij AR juist vaak kort lopende paarden met weinig mooi ruggebruik? Vind het er niet zo fijn uitzien... ik zit me dus altijd af te vragen waar dat nou aan ligt.. ben ik nou gewoon een uitzondering? Of heb ik er gewoon echt de ballen verstand van? Of zie ik het gewoon niet goed??
Nou ja.. dat is het leuke aan zo'n topic als dit... van gedachten wisselen over oorsprong en doelen van een bepaalde trainingsmethode!

[sanne]

Ik ben het wel met je eens, Nienke
Ik vind ook juist de hoger opgeleide AR paarden erg kort lopen. De hoger opgeleide ADB paarden vind ik dan weer wat hangerig en te voorwaarts.
Ik vind dat ze allebei op goede gedachtes gebaseerd zijn, maar een combinatie is in mijn ogen het beste. Het ene paard heeft nou eenmaal baat bij eerst heel veel stappen, het andere paard bij meer voorwaarts. Het ene paard heeft meer aan eerst aan balans werken, de andere meer aan soepelheidsoefeningen. Waarom zou het elkaar bijten?

[whoopie]

Leuke discussie dit, niet eenvoudig allemaal vindt ik altijd die materie om het goed in je hoofd te krijgen en te gebruiken.
Persoonlijk vindt ik de AR opgeleide paarden ook altijd wat kort lopen van achteren.

Ik ben nu net wat bezig met Philip Karl , het is nieuw voor mij, werkt klassiek maar zit voor mijn gevoel een beetje tussen deze 2 ideeen in, ik kan er nog niet genoeg van zeggen omdat ik er net mee ben begonnen.

Het beeld waar je mee start ziet er ook wat vreemd uit omdat je een paard juist heel erg hoog aan de voorkant instelt om het gewicht naar de achterhand te verplaatsen en het paard vraagd na te geven en los te laten in de kaak. Doet het paard dit dan volg je het paard wat meer naar voren en neerwaarts maar het paard blijft toch vrij hoog ingesteld.
Bij Whoopie merk ik wel dat een hogere hoofdhouding beter werkt dan voorwaarts neerwaarts omdat ze dan erg op de voorhand gaat sjouwen. Ook kan ze dan ruimer lopen van achteren ivm haar rug die niet helemaal ok is.
Ik ben erg benieuwd naar het effect over een paar maanden.

[nienke07]

Klinkt ook weer logisch Janneke... Wat worden er aan rechtrichtoefeningen gedaan?
@Sanne... dat vind ik het mooie van zo'n topic als dit.. veel info.. en kunnen gebruiken wat werkt voor jou en je paard. Ik las elders dat jij aan het 'karen Rolfen' bent. Heb jij een idee hoe dát zich verhoudt tot de verschillende theorieën die hier beschreven worden?

[skey]

Ik kan hier verder niet veel aan toevoegen. pricilla heeft al zo'n goede uitleg gegeven.

Donderdag had ik les van Fredy en toen hebben we het er nog even over gehad. Blijkt dat zij heel lang op de manier van AdB gereden heeft en toen later samen met Marijke is gaan Benten. (tjee, ga ik er nu al werkwoorden van maken )

Het fijne daaraan is dat ik een lesgeefmens heb die van alles veel weet en zegt dat het niet het ene versus het andere is,hier en daar gebruikt ze voor sommige paarden ook nog wel eens dingen uit de methode van AdB.
Voor mij en Aramis nooit, het ligt dus ook maar aan de combinatie en wat werkt voor jou en je paard.

Even kort wat Fredy in het lang en breed heeft uitgelegd wat het verschil zou kunnen zijn tussen Bent en Antoine dB.
Bent methode: de bedoeling is om je paard aan beide zijden gelijk gespierd te krijgen en dit door middel van bv. schouderbinnen en cirkel.
Antoine: de bedoeling is om de achterhand correct voor de voorhand te plaatsen, de schouderbinnen is eerder een doel dan een middel.

Dit is vast heel erg kortaf maar zo mooi en precies als Fredy kan ik het helemaal niet uitleggen.Ik hoop in elk geval dat ik het allemaal juist heb onthouden.

[whoopie]

Klinkt ook weer logisch Janneke... Wat worden er aan rechtrichtoefeningen gedaan?

Je begint dus bij het loslaten van de kaak en het nageefelijk zijn op het bit, dit doe je rustig aan de hand en dan onder het zadel, dan ga je stelling vragen. Als je op deze manier controle hebt over de voorhand dan kun je zonodig stelling of contrastelling vragen afhankelijk van wat nodig is, verder wordt er gewerkt met de zijgangen. Alles nog steeds met een vrij hoge hoofdhouding.
Ik moet zeggen dit stukje lijkt dan wel een beetje op hoe De Bodt het doet, dus het paard rechtrichten door de voorhand te beinvloeden door bv contrastelling.

Ik hoop dat ik het correct uitleg, het is nog vrij nieuwe materie voor mij.

Van wat ik van Karen Rolph gezien heb is die niet specifiek bezig met rechtrichten, althans zo benoemt ze het niet.
Wel probeert ze het paard licht te krijgen/ de aanleuning meer gelijkmatig te krijgen op beide teugels, dit doet ze vooral door het paard te laten wijken voor het been en als het goed is rij je het paard dan van je binnenbeen ahw naar de buitenteugel. Op de dvd ,s is ze nog niet bezig met zijgangen maar wel met het paard de achterhand en voorhand in beweging te laten wijken , dit komt al aardig in de buurt. Hoofdhouding is ze dan nog niet kritisch naar omdat een paard nog balans moet vinden. Hoop dat ik het zo goed uitleg.

[Priscilllla]

Whoopie: Ook interessant! Begin je met een jong paard ook gelijk met hoge hoofdhouding?

Nienke (of anderen) kun je een voorbeeld geven van dat kort lopen?



Misschien kan ik een poging wagen om het uit te leggen (of niet ). Je kan natuurlijk ook een ander filmpje plaatsen.

Skey: Mijn lesgeefmens heeft eerder ook lang AdB gereden, en ik vind dat ook fijn, bij een extreem gebogen paard gebruikt ze dus ook weleens de contra.

[whoopie]

Whoopie: Ook interessant! Begin je met een jong paard ook gelijk met hoge hoofdhouding?

Ja, mits er geen lich problemen zijn.

[Margot van lare]

Klinkt ook weer logisch Janneke... Wat worden er aan rechtrichtoefeningen gedaan?

Je begint dus bij het loslaten van de kaak en het nageefelijk zijn op het bit, dit doe je rustig aan de hand en dan onder het zadel, dan ga je stelling vragen. Als je op deze manier controle hebt over de voorhand dan kun je zonodig stelling of contrastelling vragen afhankelijk van wat nodig is, verder wordt er gewerkt met de zijgangen. Alles nog steeds met een vrij hoge hoofdhouding.
Ik moet zeggen dit stukje lijkt dan wel een beetje op hoe De Bodt het doet, dus het paard rechtrichten door de voorhand te beinvloeden door bv contrastelling.

Ik hoop dat ik het correct uitleg, het is nog vrij nieuwe materie voor mij.

Van wat ik van Karen Rolph gezien heb is die niet specifiek bezig met rechtrichten, althans zo benoemt ze het niet.
Wel probeert ze het paard licht te krijgen/ de aanleuning meer gelijkmatig te krijgen op beide teugels, dit doet ze vooral door het paard te laten wijken voor het been en als het goed is rij je het paard dan van je binnenbeen ahw naar de buitenteugel. Op de dvd ,s is ze nog niet bezig met zijgangen maar wel met het paard de achterhand en voorhand in beweging te laten wijken , dit komt al aardig in de buurt. Hoofdhouding is ze dan nog niet kritisch naar omdat een paard nog balans moet vinden. Hoop dat ik het zo goed uitleg.

Ik kom er later op terug, Heb 3 uur slaap gezien en nu wat haast, maar ik wil toch snel reageren. Kan dat er wat fouten instaan nu, maar ik kijk het later terug. Maar in principe ga je ook terug naar de lengte. Voor het loslaten van de kaak vraag je het hoofd hoger en dat ga je vervolgens voor je weg proberen te zetten. Er zijn ook hele stukken waar je juist met een lagere houding draaft, ook met een paard als Whoopie, als release op het vragen om de kaak los te laten.

Bij een paard dat van nature meer neiging heeft tot krabbelen, bijv een Iberisch paard is het logisch om meer naar de lengte toe te gaan. Eigenlijk vooral alleen maar en vraag je enkel in de zijgangen als nodig het hoofd wat hoger.

Even kort en snel de opbouw: De zijgangen worden vrij snel gedaan. Als eerst wordt begonnen met te vragen de kaak los te laten, dan flexion naar binnen, of naar buiten dat links o rechts apart, waarbij je dat steeds naar voren weg moet kunnen zetten. Dan komt schouderbinnen en buiten aan bod. Vervolgens travers en renvers en alles wordt ook vooral veel op de cirkel gereden met zijgangen. Als dat werkt in stap en draf kom dat in galop aan bod, wat vervolgens tot flying changes gaat leiden en dan is het tijd voor de verzamelde oefeningen. Iedere keer na de zijgangen wordt iets dus voor je weggezet wat leidt tot best wat voorwaarts. Het doel is ruime passen met veel impulsion in een normaal, dus niet te hoog tempo.

Het mooie van deze methode vind ik dat er erg gekeken wordt om watvoor paard het gaat. Maar dat zal ongetwijfeld overal zijn, alleen heeft zijn goede en slechte dingen denk ik.