mosy-en en doelgericht lopen.

[trea]

Hoe maak ik een zichtbaar verschil voor Dyango tussen lopen naar een bepaald punt (de wei of thuis in dit geval), want het vrouwtje heeft haast, en het mosy-en richting wei of huis?

Soms heb ik gewoon geen tijd, regent het of is er iets anders waardoor ik hem gewoon van en naar de wei wil brengen in een stevige stap.
Soms heb ik alle tijd en wil ik het graag anders doen. Lekker mosy-en, mirroren, slenteren, lummelen, overal aan ruiken en naar kijken op weg naar de wei of naar huis.

Dyango schijnt het verschil erg moeilijk te begrijpen. Misschien ben ik met mijn lichaam onduidelijk, ik probeer een goede focus te houden, stap doelgericht door. Maar dat voorkomt niet altijd dat hij ineens een lekker grasplukje ziet staan en besluit dat hij dat best mag opeten. Dat dan de string uiteindelijk richting zijn kont komt, weet hij best. Hij eet dan hap-snap.. hyper-alert en vertrekt soms ook al op lead it. Niet altijd, soms wacht hij 'het' af.
Het gebeurt net zo vaak als we van de wei afkomen, dus van de honger kan het niet zijn.
Stick to me gaat verder eigenlijk prima, hij stapt, stopt en draaft netjes netjes naast me, hij kán het wel, maar dan moet hij gemicro-managed worden (dus iedere zoveel seconden een andere opdracht zodat hij zijn aandacht bij me houdt en niet naar het gras kijkt ), maar met 'gewoon' wandelen (al is het maar een paar honderd meter) zoekt hij zijn eigen vertier.

Ik wil eigenlijk graag meer duidelijkheid scheppen voor hem.
NU zijn we doelgericht op weg en wordt er niet gegeten.
NU is het anders en volg ik jou.

Zie ik hier iets over het hoofd? Kan ik beter de route van- en naar wei niet gebruiken om te mosy-en om inprenting te voorkomen? Is dit puberen (is hij gewoon nog te jong om netjes naast me stappen zonder te klooien?)? Pebbles en Enya snappen het prima overigens.
Kortom; hoe doen jullie dat en heeft iemand tips?

[jenniferjcristina]

Dit vind ik wel interessant, dat grazen is bij ons ook niet helemaal ónder controle'. Helemaal omdat mijn ponies nauwelijks in de wei komen is het gras natuurlijk extra verleidelijk.'

Ik zit aan twee dingen te denken bij jouw verhaal, namelijk
1 Misschien doe je het wel gewoon goed maar kent hij het nog niet helemaal, dat je gewoon zo door moet blijven doen als je doet. Stick to me is een echte 'oefening' waarbij je steeds zijn aandacht bij je houdt dus een apart iets, maar het wandelen en moseyén etc is geen echte oefening, maar net zoiets 'vagigs' als leren dat zwaaien met de stick niets betekent als er ook geen aanwijzing bij komt.

2 'Mirror me' is ook een activiteit, maar wat je daarvoor beschrijft;

NU zijn we doelgericht op weg en wordt er niet gegeten.

bestaat eigenlijk niet echt volgens parelli, vind je wel?
Ik heb vaak het stukje gekeken in het level2 pakket waarbij linda met allure naar de roundpen gaat (en vervolgens met remmer daar liberty laat zien ). Zij laat allure ook grazen als hij dat wil, maar wanneer het haar niet uitkomt of wanneer ze weer verder wil, dan vraagt ze opnieuw. Volgens haar moet je het grazen nooit proberen te voorkomen, de kunst is dan om je focus te blijven houden. (en je geduld te bewaren, of nog beter -erom te lachen )

Ik ben benieuwd hoe andere mensen het doen, ik had hier al eens eerder gelezen dat sommigen korte metten maken met grazen en vraag me eigenlijk af of dat niet duidelijker en daardoor beter is voor het paard. Ik heb het niet zo gedaan (met korte metten; gebruik graag lange... ) omdat ik denk dat het vooral niet goed is voor liberty en mijn paard zijn mening over mij...

[trea]

Jennifer, fijn dat je mee wil denken!

Ik denk niet dat het gras-eten het werkelijke probleem is. Het probleem is:

Ik wil eigenlijk graag meer duidelijkheid scheppen voor hem tussen de volgende twee dingen.
NU zijn we doelgericht op weg en wordt er niet gegeten, stilgestaan or whatever.
NU is het anders en volg ik jou.

Of hij snapt het inderdaad (nog) niet zoals je aangaf
of hij snapt het wel, maar het boeit hem niet zo
of ik ben gewoon niet duidelijk genoeg.

Overigens maakt het mij niet zoveel uit of het wandelen van punt A naar punt B wel of niet beschreven is door Parelli als 'oefening', IK vind dat het moet kunnen, maar ik wil het wel graag op een parelli-minded, savvy way aanpakken. En dat is volgens mij iets anders dan 'korte metten maken'

[Marja]

Als ik ga mosyen, dan pas ik me direct van het begin af aan aan het tempo van mijn paard. Hij merkt dan al snel dat ik hem volg. Mijn focus ligt dan ook meer bij het paard, of nergens, of overal.
Als ik van punt A naar B wil, heb ik een duidelijke focus, nodig ik hem duidelijk uit mij te volgen en HOU ik mijn focus, ongeacht wat het paard doet. Hij merkt dan dus al snel dat ik hem niet volg in zijn ideëen.

Tja en soms denkt m'n paard dan toch: hmmm ik wil hier een hapje, daar een hapje. Dan maak ik hem gewoon kalmpjes duidelijk dat dat nu niet de bedoeling is en verzoek ik hem weer door te lopen.
En tuurlijk zal Dyango dit in het begin niet meteen doorhebben en zoeken en proberen waar de grenzen liggen. Dat geeft ook niet, zolang jij maar heel duidelijk aangeeft wat je wilt.

[liesbetm]

Ja, zoals Marja het omschrijft doe ik het eigenlijk ook. Focus houden op waar ik naar toe wil en in een vastberaden tempo lopen, in plaats van wat slenteren en alle aandacht op Pias en op lekkere graasplekjes als we mosyen. Natuurlijk probeert Pias ook wel eens gras te pakken als we volgens mij doelgericht ergens naar toe lopen. Maar ik blijf gewoon doorlopen, laat het touw iets door mijn handen glijden om hem niet meteen een ruk aan het halster te geven, maar sluit uiteindelijk wel mijn hand, om aan te geven: hee, we lopen door hoor!

[jenniferjcristina]

Ik bedoel met deze quote;

NU zijn we doelgericht op weg en wordt er niet gegeten

dat je volgens parelli nooit zegt tegen je paard; nu mag je niet eten. Het was misschien een beetje onduidelijk omschreven (waar ik wel vaker last van heb overigens )

Het lopen van A naar B is trouwens wel een omschreven oefening, en het verschil met een duidelijk omschreven oefening -zoals dit of stick to me bv- met iets wat je tussendoor doet -zoals het moseyen- is dus dat je een minder duidelijk beeld in je hoofd hebt van wat je wilt en hoe het zal gaan, waardoor je focus minder sterk is.