Acceptatie veulen?

[Anke]

Hoi Allemaal,

Wij hebben een 4,5 jarige merrie die over drie weken haar eerste veulen verwacht.
Hardstikke leuk natuurlijk, maar toch ook wel een beetje spannend. Ik hoop namelijk dat ze het veulen direct zal acceteren, maar daar ben ik helaas niet zo zeker van.

Toen deze merrie 4,5 jaar geleden geboren werd is haar moeder namelijk overleden en heeft ze gedurende de eerste 11 dagen de fles gehad. De eerste twee dagen zijn we toen met het veulen overal heen gereden op zoek naar een pleegmoeder, zonder succes. Overal werd ze de deur gewezen door moeders. Onze oude merrie wilde gelukkig wel een soort tante zijn, ze mocht zelfs bij haar drinken, maar er kwam alleen geen melk. Een toegeweide moeder was ze echter niet. Elf dagen later belde een kennis van ons midden in de nacht op, met de medeling dat hij een dood veulen had. We hebben onze kleren weer aangetrokken en wederom ons veulen in de trailer gehesen en zijn er op af gegaan. Daar aangekomen kwam nét de nageboorte van de merrie. Ik bleef met ons veulen uit het zicht, mijn man pikte de warme nageboorte en legde die over ons veulen heen. Daarna pikte mijn man het dode veulen uit de stal en de kennis duwde ons veulen in de richting van zijn merrie. Die was even heel verbaasd en waarschijnlijk heel verrast dat haar veulen plotseling zo kon lopen, maar accepteerde het veulen nagenoeg direct . Dat was echt wel heel bijzonder, met heel veel geluk. Ons veulen was toen net al twee dagen aan de antibiotica omdat ze aan de diarree was en koorts had. Die fles nepmelk met antibiotica wilde ze niet meer hebben, maar van de biest is ze helemaal opgeknapt. Het was echt boffen. En nu is ze een prachtige merrie die zelf 10 maart is uitgerekend.

Misschien snappen jullie nu waarom ik het spannend vind.
Ik ga er graag van uit dat ze het uiteindelijk wel zal accepteren, maar ik kan me ook voorstellen dat dit meer tijd zal kosten dan normaal.

Mijn vraag luidt daarom nu alvast:

Heeft iemand van jullie adviezen hoe de acceptatie te bevorderen, mocht ze het niet direct accepteren?

Alvast bedankt,
Anke

[Marianne]

Ik kan me aan één kant wel voorstellen dat je je er zorgen over maakt maar ik denk dat het zal meevallen. Het is maar zelden dat een merrie een veulen niet accepteert en als ze het doet is er vaak een goede reden voor.
Het punt is dat je in zo'n geval ook nauwelijks 'argumenten' hebt om de merrie ervan te overtuigen dat ze haar kind wél moet accepteren.

Ik heb geen advies dus, behalve dat je het aan de natuur en het instinct moet overlaten. En.. hou de geboorte in het oog als je de kans krijgt maar zorg ervoor dat je de merrie zo weinig mogelijk stoort. Onrust en allerlei gedoe is vaak een reden dat de merrie de geboorte "ophoudt" of na de geboorte het veulen moeilijk accepteert. De merrie zal na de geboorte vaak blijven liggen maar wel snuffelen en een beetje likken. Gun haar even rust, het komt meestal vanzelf goed.
Dus, wel in de buurt zijn, niet storen.

[Anke]

Dank je wel.
Natuurlijk zal ik eerst even afwachten wat er gebeurd. Ik ben alleen van het type dat graag vooruit kijkt.
Zeker in dit soort gevallen is het denk ik belangrijk niet te veel te doen, maar wel het goede.
Zoals jij al zegt, het is niet een veel voorkomend probleem. Dus heel veel tips verwacht ik niet, maar je weet nooit. Misschien heeft iemand dit wel eens meegemaakt en komen er tips waar ik wat mee kan.
Daar hoop ik op....

[Jossie]

Tja... op zich verwacht ik eigenlijk niet al te veel problemen, maar dat is gebaseerd op de ervaring die ik heb met schapen in dezelfde situatie . Wat je vaak ziet bij deze dieren is als zij met de fles zijn groot gebracht is dat ze eigenlijk niet zo goed weten wat ze met hun kind aanmoeten. Wat wij doen is eigenlijk afstand houden, liefst zo dat we buiten beeld van moeders zijn, maar wel zo dat we in geval van nood snel kunnen ingrijpen. Zodra moeders het kind aflikt en besnuffelt ben je al een heel eind, alhoewel dat soms even kan duren. Preventief doen wij altijd de jonggeborene even aaien onder de hals (een plek waar moeder vaak niet controleert of het haar kind is ) en deze met vruchtwater besmeurde hand in de mond van moeders doen. Vaak begint moeders dan haar mond af te likken en vervolgens het kind.

Wat wel een aandachtspuntje is, is het laten drinken. Ook dat is nieuw voor de verse moeder en bovendien pijnlijk de eerste keer. Het jonge dier weet instinctief wat en waar het iets moet doen, maar moet daar wel de lengte voor krijgen. Soms met hulp van de mens, vaak combineer ik de eerste zoogbeurt dan ook met iets prettigs voor de moeder. Ik help het kind naar de juiste plek en zodra het drinkt krijgt moeder een kriebel of een handje biks, waardoor ze ontspant en de melk laat schieten. Dat zorgt weer voor een afname van de druk op het uier en dus weg pijn.

Maar nogmaals... dit is allemaal gebaseerd op schapen, het kan bij een paard heel anders zijn natuurlijk. Alhoewel het drinken ook bij paarden de eerste keer pijnlijk kan zijn en dus moeizaam kan verlopen.

[andrea]

Wat een mooi verhaal, blij dat het toch nog goed is gekomen.
Bij ons staat een 4 jarige merrie die helaas als veulen hetzelfde heeft meegemaakt, moeder na 10 dagen dood door koliek. Zij had het geluk dat oma haar accepteerde zodat ze toch een moeder had. Oma (22 jaar!) begon zelfs een beetje melk te geven.
In mijn omgeving heb ik 2x gezien dat een veulen niet geaccepteerd werd door de moeder.
Belangrijk is dat je erbij bent zodat je, indien nodig direct kunt ingrijpen.
Want je weet ook hoe belangrijk het is dat het veulen binnen 1 uur na de geboorte drinkt.
In 1 geval was het een jonge onervaren merrie, die schrok toen het veulen wilde drinken en het weg schopte. Veulen durfde niet meer op te staan. Met mensenhulp was het binnen een halve dag geregeld en accepteerde de moeder het veulen.
In het andere geval was het moeilijker,deze merrie was zeer aggressief naar het veulen. Men heeft de merrie 2 dagen vastgezet en een achterbeen opgebonden zodat het veulen kon drinken. Ook deze merrie heeft het veulen geaccepteerd.

Ik ben heel benieuwd hoe het afloopt want wij willen deze merrie dit jaar laten dekken en hadden nog niet gedacht aan de mogelijke gevolgen van de slechte start op het moederschap.

[Marianne]

Ik krijg zojuist met de post mijn 'Amazone' exemplaar binnen. En denk je wat? Een heel artikel over veulens: FLESSENVEULENS!

[Dorien66]

Heb je in Denemarken niet ook zo'n Moederloze Veulen Centrale? In NL en Belgie bestaan ze in ieder geval. En die kunnen je vast veel meer vertellen en misschien ook tips geven. In NL is het adres:
MOEDERLOZE VEULENCENTRALE
Postbus 309, 2501 CH Den Haag
Tel. 070 - 3110367

[Anke]

Kijk, hier hoopte ik op! Dit zijn fijne tips!

Dat verhaal van die schapen vind ik hardstikke goed, Jossie!
Dit soort tips kan ik in geval van nood sowiezo proberen. Ik heb inderdaad vaker gehoord, dat een pijnlijk, gespannen uier ook een reden voor de merrie kan zijn om het veulen weg te sturen.

Jouw verhalen zijn ook wel kleine succes verhaaltjes, Andrea.

Ik ben bang dat het voor mij niet makkelijk zal zijn om een "Amazone" te vinden hier in Denemarken. Jammer! Is het een interressant artikel? Zo ja kan je het misschien inscannen? Of zeg ik nou iets doms? Ik ben geen computerheld.

De veulencentrale kan ik inderdaad proberen, maar ik moet eerlijk toegeven dat ze ons destijds ook maar heel gering van enige hulp konden voorzien. En over het hoe dan verder zonder moeder werd al helemaal niets medegedeeld. Wij hebben het destijds als een lichte afknapper ervaren.

Wat betreft die biest was ook nog een heel verhaal, moet ik nog even vertellen.
De geboorte van het veulen ging zó fout, dat de merrie meteen afgemaakt moest worden. Het was een hele nare situatie waar we echt niets aan konden doen. Maar ja, het veulen was springlevend en had biest nodig.
De dode merrie melken leverde ons slechts 100cc op. Luguber, maar ja.
Ik had "Mallisto" (een zusje van "Wallisto", het betreffende veulen, cq 4,5 jarige merrie( moeder was "Gallisto" )) destijds op een pensionstal staan omdat ik in de winter thuis niet kon rijden. Daar had de pensionhoudster diezelfde dag ook een veulen gekregen. Zij hielp ons aan 2 keer 200cc biest. Via via kwamen we bij ouders van een collega terecht die ook die dag een veulen hadden gekregen en ons nog 250 cc leverde.
Je hebt van Pavo ook een soort hulp biest, dat heeft ze ook gehad, maar echte biest leek ons toch beter.

Ik laat jullie zeker weten hoe het is gegaan, en dan hoop ik dat ik leuke dingen kan vertellen. Dat vertelt een stuk makkelijker. Ik heb goede moed!

Bedankt

[Jess]

Ik denk dat de kans klein is dat ze het veulen niet accepteerd. Ook al heeft zij haar moeder moeten missen, het instict is erg groot en sterk.
Ik ben zelf bij beide bevallingen geweest van mijn pony en ik moet zeggen dat ze het ook wel fijn vond dat ik erbij was. De 1e keer was ik erbij vanaf het kegelen, dat begon pas toen ik op stal kwam en haar ging poesten.
Ik ben de hele bevalling naast haar geweest in de stal en heb haar met woordjes en aaien gerustgesteld. Het enige dat ze idd niet gelijk deed was het veulen laten drinken. Toen ze beide eenmaal stonden en het veulen wilde drinken draaide Shiva steeds weg en trok ze met haar achterbeen. Maar we hebben toen Shiva vastgehouden en het veulen richting de tepels gezet en toen ze eenmaal dronk was er niks aan de hand.

Kijk gewoon hoe het gaat, maar je hoeft je niet helemaal afzijdig te houden hoor.
Succes en ik hoop snel goed bericht te lezen.

[Gudrun]

Je zou de merrie al kunnen wennen aan aanrakingen tussen de benen aan de uier. As je haar gewoon overal kan aaien zal het veulen dat ook wel mogen.
Hier twee veulentjes gehad (wel van pony's, lijkt toch net iets makkelijker) zonder problemen met acceptatie.

Wat ik van een oude boer hier hoorde met een boerenmerrie die slecht haar vuelen aannam, is dat hij haar een paar flesjes bruin bier in een emmer liet drinken, half zat liet ze het veulen wel toe ,en na de eerste keer was het geen probleem meer, ze had het bij elk veulen (hoezo alkoholverslaving) weet niet of het gezond is, maar in geval van nood kan je het misschien proberen .

[Anke]

Hahaha Vind zij vast ook wel een goed idee...
Goede tip, ik zal er aan denken mocht ik radeloos worden. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat het veel kwaad kan. Zolang ze er maar niet zó dronken van wordt dat ze op haar veulen gaat staan....Brrrr!
Ik kan haar uier(-tje, begint net te komen) gewoon betasten, ze heeft eigenlijk geen plekken waar ik niet aan mag komen.
Misschien valt het allemaal reuze mee, we zien wel.
Ik ben blij met de tips!

[Jess]

Vaak kan je ook voor de bevalling de uier betasten. Kon ik bij Shiva ook.
Maar met de bevalling gaat je merie natuurlijk melk produceren. En dan is de uier ineens een stuk gevoeliger en als na een slopende bevalling de merrie staat bij te komen en er wordt ineens tegen de uier gedrukt, dan kan ze wel eens wegspringen.

[Anke]

Hooi...!

Nou, inmiddels is het al 23 maart.
10 Maart was ze uitgerekend. Zo zie je maar weer, je kunt er niks van zeggen.
Maar..., er begint nu schot in de zaak te komen. Eindelijk begint ze echt uier te maken en komt het eerste stuwingsvocht. Vanavond heb ik dus maar het birth-alarm te voorschijn gehaald en om gedaan. Vond ze trouwens maar niks.

Sorry, dat moest ik even delen. Ik vind het altijd spannend!

Ik hoop jullie gauw meer te kunnen vertellen.

[Roadracer]

Spannend!!! Hou ons op de hoogte hoor!

[Jess]

Ben benieuwd. Heb je ook een fototoestel met volle batterij klaar liggen?