Crossen in de bossen, waar is de controle????

[sarleen]

Hoi allemaal,

Na mijn succes verhaal van enkele weken zijn we ongeveer elke week een ritje gaan maken in het bos.

Dit ging steeds erg goed, natuurlijk niet perfect daarvoor zijn we beide nog te groen, maar elke keer ging er iets beter.

Gisteren ben ik terug gaan wandelen en van het begin tot het einde ging het stroef.

Ze had er enorm veel zin in en stapte goed door en af en toe trippelde ze omdat ze sneller wilde. Maar ze was perfect in te houden.

Toen we bij het eerste grasachtige bospaadje kwamen heb ik een galopje gedaan.

En hier is het eerste probleem:
- Ze is nogal gevoelig aan haar hoefjes als ze over keitjes enzo moet lopen. En blijkbaar lag er onder het gras toch wat keitjes of d of eender wat. Dus het liep niet zo gemakkelijk.
( Normaal mag ze daarom van mij altijd op de bospaadjes kiezen waar ze loopt, dan loopt ze ook het best vind ik)
- Maar nu wou ze dat in de galop ook doen en ik kon haar niet meer sturen. Ze liep dus langs de gracht (die heeeell diep was) te galopperen en de bomen vlogen zo langs mij voorbij (had schrik voor mijn knie die ertegenaan zou kunnen knallen).
- En ik kon haar dus niet op mijn gekozen pad krijgen. Omdat ze ook echt wel wou lopen kon ik haar ook niet heel snel terug in draf of stap krijgen. Ik heb die ors geprobeerd en die lukte ook niet.
- Na 15 meter ofzo stond ze wel stil.

Dit is vooral mijn eigen schuld, dat besef ik goed genoeg, ik moet haar gewoon niet mee zelf het pad laten kiezen in welke situatie ook. Maar ik wou dit toch ook even vertellen.

Maar dit was niet leuk, voor hetzelfde geld kwamen we in de gracht terecht of lag mijn knie tegen een boom op.

Probleem 2:
- Ze volgt heel erg mijn moeder die altijd met de fiets meerijd. Als zij sneller fietst dan gaat vanilla sneller, als zij tragen gaat dan gaat vanilla ook trager. Ik probeer elke keer een eigen gekozen tempo aan te nemen maar dit gaat meestal gepaard met veel druk op de teugels. Heeft iemand hier een oplossing voor?

Probleem 3:
Ik kwam voorbij een waterplas (van de regen) en wou haar erdoor laten waden.

- Ik kreeg haar er niet door en ze was helemaal lb. Enfin, dat leek toch zo. Want elke kans dat ze kreeg om een hap gras te nemen die greep ze. Dus hierdoor werd ik dikwijls naar voorover gesleurd door haar.

-De plas lag aan de kans van een bospaadje. Dit bospaadjes was afgeboord met 2 diepe grachten. En elke keer als ik haar naar het plasje vroeg liep ze recht op de gracht af. Zowel voorwaarts als achterwaarts.

- Ik ben van miserie afgestapt en heb haar via grondwerk door de plas laten lopen. Dit ging wel, daarna er terug op en het probleem was opgelost.

Maar ik zou toch wel graag van die probleempjes oplossen terwijl ik in het zadel zit. Want ik vermoed als we terug een plas passeren dat ze er weer niet door zal gaan zolang ik geen controle heb in het zadel.

Probleem 4: Er was even een probleem met een achterliggende tractor waarvoor ik toch wel even op een oprit wou stappen.
-Vanilla gaat altijd overal op (beton, d, rood, groen,...)
- nu wou ik gewoon van het ene strookje beton naar een lichter gekleurd stukje beton en ze wou er niet op.

- Even crisis dus ik dacht dan probeer ik de anders kant: dat was een grasweggetje. En daar wou ze ook niet op. Dus eigenlijk wou ze gewoon koppig zijn. Want anders loopt ze zo overal op.

- Toen de tractor voorbij was ben ik even op beide paadjes gaan lopen en toen wou ze er terug op zonder enige aarzeling. Maar toen ik van het paadje af kwam was mijn moeder al een beetje verder met de fiest.

- Vanilla begon op de beton te draven, volledig rb ben ik zeker van. Maar ik kon niks meer. Niet sturen, niet stoppen, niet versnellen. Ze liep volledig op automatische piloot. Wat helemaal niet goed is. Uiteindelijk heb ik haar dan toch stilgekregen maar pas een heel eind verder.
( Dit heb ik ook al eens aan de hand gehad als ze naar pommeke wilde).

- Verder kijkt ze ook totaal niet uit voor grachten. Ze loopt er zo in. Maar een gracht van 1.5m diep is geen pretje om in verzeild te raken. Daar heb ik echt heel veel schrik van en als ze in de buurt komt van een gracht dan stop ik direct met wat ik bezig ben om haar daar vandaan te halen. Maar blijkbaar weet ze dit maar al te goed en als ze iets niet wil loopt ze gewoon recht op een gracht af. Hoe kan ik dit oplossen?

Hopelijk kan iemand mij helpen om deze probleempjes zo snel mogelijk op te lossen.

Mvg
Stefanie

[anroomy]

Hoi Stefanie,

Dat zijn nogal wat dingen zeg...Maar volgens mij is geen van alle dingen een tekortkoming of ongehoorzammheid van het paard...
als ze al wat dribbelig is en ze wil graag lopen betekend het meer dat ze niet op haar gemak is dan dat ze graag wil lopen...Ik weet verder niet hoe je pard is gehuisvest als het dag en nacht op stal staat is het wel enigszins logisch...
Wat ik dan niet snap is dat je met een zoals je zelf zegt ´groen´paard wat buitenrijden betreft wel een galopje maakt in deze situatie..
Parelli heeft daar toch een mooie uitspraak voor... Als je niet kan blijven stilstaan ga niet stappen,als je niet kan blijven stappen ga niet draven en zo verder...
Volgens mij heb je gewoon de signalen wat verkeerd opgevat....dus eigenlijk niet echt een probleem maar meer een miscommunicatie..
En ik denk dat een paard zelf ook niet graag in een greppel van 1.50 diep ligt... en laat haar lekker lopen waar ze wil dat kan ze ook in galop als ze vertrouwen heeft in het tempo en in jou...

De fiets is natuurlijk heel logisch.. Je paard is wat onzeker en zoekt een houvast.. Jou kan ze niet zien en je gaat niet voorop en de fiets wel dus dat is de leider... Dit is niet fout maar bedenk wel dat het zeker nu lastig zal zijn om daar wat aan te doen... vraag dus liever je moeder hier rekening mee te houden dan je paard want die is daar duidelijk nog niet aan toe..

De water plas zou ik lekker blijven afstappen als het niet lukt... of ga gewoon met haar wandelen en niet rijden en doe het net zo vaak tot ze er zo inloopt zonder te twijfelen.... ga het dan nog eens rijdend proberen en beloon elke poging!!!!
Dus het gewicht naar voren verplaatsen is rust en elke keer als ze stopt met denken aan die plas en gaat eten of rond kijken dan pas vraag je verder...
en vragen is 1 keer..... niet elke keer een stapje verder willen dan de vorige poging....gewoon kijken wat ze je aanbied en daar dan even genoegen mee nemen.. Als het niet lukt of je geduld is op ga er dan toch maar weer af....

Met de tractor denk ik dat je te druk bent geweest zelf... Je maaktje je druk om dat ding en ben niet meer rustig met je paard bezig geweest... Als je ziet dat er een voertuig wil passeren ga danniet ineens haastig doen of anders dan anders... het paard zal daar namelijk ook haastig gespannen en anders dan anders op reageren..
Niet zo gek dus dat toen de tractor weg was ze het wel gewoon deed want toen was jij ook weer gewoon...
En als je zelf toch haastig wordt ook gewoon rustig afstappen en haar meenemen... zo geef je aan haar aan dat alles onder controle is en de tractor kan snel voorbij gaan...

Nou lijkt me een duidelijke miscommunicatie dag !!! Kan gebeuren volgende keer beter
Succes!!

[sarleen]

Hoi,

Dank je voor je antwoord.

Ik ben er veel wijzer uit geworden.

Het enige waar ik het niet mee eens ben is over dat dribbelen. Dit is wel degelijk omdat ze wil lopen en niet omdat ze niet zeker is.

Want anders bleef ze dribbelen en op dat moment was het na een drafje gedaan.
Dus dat slaat wel degelijk op een fysisch idee dan op een mentaal idee.

Maar alvast heel erg bedankt hoor.

Mvg
Stefanie

[K-trien]

Hej Stefanie,

allereerst toch even proficiat dat je al zo veel met Vanilla bent gaan wandelen he! Leuk seg!

Het kan natuurlijk niet allemaal van een leien dakje lopen meteen van het begin... ik probeer over een paar dingen mijn mening te geven...

Ze had er enorm veel zin in en stapte goed door en af en toe trippelde ze omdat ze sneller wilde. Maar ze was perfect in te houden.

Persoonlijk vind ik dat je (zeker in het begin) een snelle stap nooit mag tegenhouden. Je weet dat ik ervan houd dat een paard goed doorstapt op wandeling. Als Vanilla nu wil doorstappen (om welke reden dan ook), zou ik ze laten doen en niet terugnemen. Als ze natuurlijk rb is, doe dan iets daaraan dmv oefeningen! Maar houd haar niet enkel in! Wanneer ze gaat dribbelen, rustig terug in stap zetten, evt 9-step-backup en ook een paar pasjes achterwaarts vragen.
Micha heeft vroeger ook ENORM veel gedribbeld, dit is wel wat haflinger-eigen. Ik weet hoe moeilijk het is maar zelf NIET zenuwachtig van worden, ALTIJD rustig terug in stap zetten en LANG blijven volhouden. Ik zou hierover durven zeggen 'it never takes longer than 20 days' Haha

( Normaal mag ze daarom van mij altijd op de bospaadjes kiezen waar ze loopt, dan loopt ze ook het best vind ik)
- Maar nu wou ze dat in de galop ook doen en ik kon haar niet meer sturen. Ze liep dus langs de gracht (die heeeell diep was) te galopperen en de bomen vlogen zo langs mij voorbij (had schrik voor mijn knie die ertegenaan zou kunnen knallen).
- En ik kon haar dus niet op mijn gekozen pad krijgen. Omdat ze ook echt wel wou lopen kon ik haar ook niet heel snel terug in draf of stap krijgen. Ik heb die ors geprobeerd en die lukte ook niet.
- Na 15 meter ofzo stond ze wel stil.

Dit is vooral mijn eigen schuld, dat besef ik goed genoeg, ik moet haar gewoon niet mee zelf het pad laten kiezen in welke situatie ook. Maar ik wou dit toch ook even vertellen.

Mja... idd niet zo praktisch om haar te laten kiezen, niet alleen omdat je nu niet meer kan sturen, maar ook omdat zij hierdoor de dominantie overneemt. Je zal zelf wel merken waar ze graag en gemakkelijk loopt, ze kan het ook 'vragen' en jij kan haar dan op het aangename pad sturen, maar laat ze niet zomaar zelf kiezen. Ik kies voor mezelf altijd 2 denkbeeldige lijnen, tussen welke Micha moet blijven. Gaat ze te veel naar één kant, stuur ik ze terug tot op het midden. Blijf ze zeker niet vasthouden op de plaats waar jij wilt dat ze loopt, maar corrigeer pas als ze er vanaf wijkt. Als het een pad is met bomen, leg je 'lijn' dan een halve meter naast de bomen en niet er vlak naast, zodat je de tijd hebt om te corrigeren!
Neem misschien ook je stick mee op wandeling... gebruik je fases om ze te sturen en dreigt ze je tegen een boom te knallen, ga dan snel door je fases, veiligheid gaat nog altijd voor. Geef evt een snelle kick met je hak tegen haar buik aan de kant van de boom of draai je stick voor haar neus!

Kies vanaf nu eerder voor paadjes die iets meer geschikt zijn om dit te oefenen. Brede paden, zonder kiezels, geen bomen, geen grachten... Misschien heb je zo geen kilometers liggen maar je moet er toch stukjes vinden niet? Oefen dan extra daar! Je kan ook een paar keer over en weer galoperen he!


Het is ook normaal dat vb de ors nu niet meer werkte. Eens buiten of in een nieuwe of vreemde omgeving lukt vaak nog maar 50% van wat je in je eigen piste kan. Oefen de ors nu eerst veel buiten in stilstand, stap en draf! Of... het is ook niet verboden, hang een bit in tijdens wandelingen buiten. Heb je het niet nodig, geen probleem en kan je er toch eens jezelf mee uit de nood halen, dan hangt het er!

Nu... ik ben er wel van overtuigd dat Vanilla niet zo snel in die gracht zal lopen. Tenzij jij ongelooflijk scheef zit of zit tegen te sturen, kan zij haar evenwicht wel behouden en zij weet heel goed waar ze haar voeten neerzet, zelfs als ze wat rb is! Dus probeer niet scheef te gaan forceren met het sturen, maar snel en kordaat fases op te bouwen, goed kijken naar waar je wilt en ze snel terug op de goede plaats te zetten!

- Ze volgt heel erg mijn moeder die altijd met de fiets meerijd. Als zij sneller fietst dan gaat vanilla sneller, als zij tragen gaat dan gaat vanilla ook trager. Ik probeer elke keer een eigen gekozen tempo aan te nemen maar dit gaat meestal gepaard met veel druk op de teugels. Heeft iemand hier een oplossing voor?

In het begin lijkt me dit helemaal niet erg. Ik zou me daar nog niet te druk over maken, laat ze maar volgen. Het is net hetzelfde als met een ouder, rustig paard mee te gaan wandelen. Als de rest goed bevestigd is, kan je je daarop concentreren en wat afstand gaan nemen van de fiets.

- Ik kreeg haar er niet door en ze was helemaal lb. Enfin, dat leek toch zo. Want elke kans dat ze kreeg om een hap gras te nemen die greep ze. Dus hierdoor werd ik dikwijls naar voorover gesleurd door haar.

Typisch haflinger Soms trekt Micha ook hard om aan wat eten te geraken. En ik denk dat het soms beter is om niet ten allen tijde te blijven vast houden (en dan soms toch nog te lossen omdat de vingers pijn beginnen te doen) maar ze gewoon los te laten. En niet het gevoel te geven van wat trekken aan de teugels is. Laat ze gewoon los en vraag heel snel (liefst nog voor ze met haar mond aan het eten is) hoofd terug naar boven, desnoods ineens met fase 4. Ik doe dat bv met stick; Micha trekt, ik laat onmiddellijk los en slaag met de stick op de grond, als ze niet weg is, tegen haar neus. Hoppa, Micha toch geen zin meer in gras

De plas lag aan de kans van een bospaadje. Dit bospaadjes was afgeboord met 2 diepe grachten. En elke keer als ik haar naar het plasje vroeg liep ze recht op de gracht af. Zowel voorwaarts als achterwaarts.

Mijn eerste gedacht.... als de gracht niet 'gevaarlijk' is (dus geen prikkeldraad, scherpe stenen enz). Afstappen en laat ze maar in die gracht sukkelen. Ze zal er wel terug uitspringen! En ervaren dat door de plas veel eenvoudiger is dan in de gracht

Maar ik zou toch wel graag van die probleempjes oplossen terwijl ik in het zadel zit. Want ik vermoed als we terug een plas passeren dat ze er weer niet door zal gaan zolang ik geen controle heb in het zadel.

Bij Micha en mij is er ook nog steeds een verschil in op de grond of in het zadel. Op de grond heb ik nog steeds een duidelijkere overhand dan in het zadel... Geen probleem, stap gewoon af en los het probleem op op de grond. Mettertijd zal het vertrouwen in het zadel wel groeien en kan je meer en meer in het zadel gaan oplossen. Maar gaat dat nog niet, doe het gewoon op de grond, veiliger voor jou én Vanilla!

- Even crisis dus ik dacht dan probeer ik de anders kant: dat was een grasweggetje. En daar wou ze ook niet op. Dus eigenlijk wou ze gewoon koppig zijn. Want anders loopt ze zo overal op.

- Toen de tractor voorbij was ben ik even op beide paadjes gaan lopen en toen wou ze er terug op zonder enige aarzeling. Maar toen ik van het paadje af kwam was mijn moeder al een beetje verder met de fiest.

Hier moet ik Anroomy bijtreden, volgens mij lag dit aan je eigen 'gevoel' dat je hebt doorgegeven. Gewoon 'koppig' zijn is iets wat veel van Haflingers wordt gezegd, maar volgens mij kent een paard dat toch niet. Een Haflinger is wel eerder geneigd zijn gewicht te gebruiken om te doen wat hij wil. Hij wil dit dan, volgens mij, niet uit koppigheid, maar wel omdat hij denkt dat het zo veel veiliger is of omdat hij geleerd heeft zo onder een bepaald werk uit te kunnen komen. Ok, dat zou je wel 'koppigheid' kunnen noemen natuurlijk, maar het is eigenlijk sterk bekrachtigd gedrag he

Ok, in deze situatie, natuurlijk vervelend, omdat je allicht ook de tijd niet krijgt om het goed op te lossen, want ondertussen is de tractor al weg en Vanilla heeft ondertussen nog niet gedaan wat ze moest doen... Weinig aan te doen, blijven oefenen en probeer moeilijke situaties op te zoeken! En regelmatig denken; kan ik me niet nog een beetje extra ontspannen? Voel eens goed aan je bilspieren! En goede focus! Ook heel belangrijk als je een paadje op wil en zij niet.

- Vanilla begon op de beton te draven, volledig rb ben ik zeker van. Maar ik kon niks meer. Niet sturen, niet stoppen, niet versnellen. Ze liep volledig op automatische piloot. Wat helemaal niet goed is. Uiteindelijk heb ik haar dan toch stilgekregen maar pas een heel eind verder.
( Dit heb ik ook al eens aan de hand gehad als ze naar pommeke wilde).

Zelfde als hiervoor; ors oefenen en evt bit inhangen?

- Verder kijkt ze ook totaal niet uit voor grachten. Ze loopt er zo in. Maar een gracht van 1.5m diep is geen pretje om in verzeild te raken. Daar heb ik echt heel veel schrik van en als ze in de buurt komt van een gracht dan stop ik direct met wat ik bezig ben om haar daar vandaan te halen. Maar blijkbaar weet ze dit maar al te goed en als ze iets niet wil loopt ze gewoon recht op een gracht af. Hoe kan ik dit oplossen?

Inderdaad, dat heeft ze snel geleerd. Richting gracht gaan en het probleem is opgelost.
1. doe dat op de grond en laat haar maar in die gracht sukkelen. Zorg voor een lang touw en een veilige gracht!!! Ze komt er wel uit!
2. Overwin je eigen angst voor grachten zodat je door kan gaan wanneer je iets vraagt en zij naar de gracht neigt. - Begin bij een lage, veilige gracht en loop er met haar door, eerst aan de hand, later in het zadel - Leer ze in de gracht naar beneden te stappen en terug naar boven - Weet dat als je het paard niet in zijn evenwicht stoort, ze niet zo snel zullen vallen.

Amai, lange uitleg geworden, ik hoop dat je er wat aan hebt!

Veel succes ermee he, Katrien

[sarleen]

Hoi Katrientje,

Thx voor je commentaar. Daar ben ik weer heel veel mee geholpen.

Nog even over de grachten:
- Op de grond loopt ze niet in de gracht enkel als ik in het zadel zit (een vriend van me heeft met haar al eens in een diepe gracht gezeten (1m diep) en zondag met mijj in een kleintje. Blijkbaar vind ze dat leuk ofzo s.

Maar ik ga zeker eens doordrijven en haar door de gracht laten gaan. De enige vraag is nog hoe ik mijn eigen schrik oplos. Das het moeilijkste van gans de kwestie zenne.

ps: Bij het stappen met vanilla denk ik altijd aan jou en misha. Dat is de snelheid die ik wil evenaren. Enkel als ze begin te dribbelen neem ik haar terug naar stap en da mag ze zo snel gaan als ze wil. Snappie.

Allée mercietjes, en we moeten nog eens samenkomen eh. T'is zo lang geleden.

xxx
Stefanie

[K-trien]

Goed van dat stappen dan

Je eigen schrik van de grachten zou ik proberen overwinnen door het haar veel te laten doen (in het begin vanop de grond). Stuur ze eens bewust in de gracht, in stap, of in draf een sprongetje erover. Of een stukje er in laten wandelen. Vaak naar beneden laten gaan en terug eruit. Als zij dit zonder ruiter goed kan, dan kan je het ook als je erop zit. Evt zelf eerst wat grachtjes lopen met een ouder, ervaren paard?
Altijd welkom om eens met Micha te komen proberen hier zijn wel wat grachtjes te vinden