Beseffen dat je vroeger ook 'normal' bent geweest...

[Linda]

Tja, vandaag besefte ik dat ik vroeger ook zo'n 'normal' ben geweest en aiaiai...hoe gevaarlijk dingen eigenlijk konden zijn...

Vandaag kwam er iemand in de bak rijden met haar paard. Ik was net klaar met rijden, ze vroeg nog of ik aan western deed en ze zag dat Tamara nog best een jong paardje was. Ik heb toen uitgelegd dat ze inderdaad nog jong was en dat ik ondanks het westernzadel niet echt western rijd. Gelijk maar even gezegd dat ik Parelli deed en gepolst of zij daar toevallig wel eens van gehoord had. Wel vaag, zei ze. Het woord NH scheen haar in ieder geval niet helemaal onbekend te zijn
Ze vertelde me dat ze afgelopen week nog van haar paard gevallen was, ook een jong paardje, van zo'n 5,5 jaar oud.

Maar goed, ik had Tamara afgezadeld en haar eten gegeven toen zij met haar paard aan kwam. Ik zag al gelijk dat het paard duidelijk dominant was en dat de controle ver te zoeken was. Dat was alleen nog maar aan de hand. Ze gebruikte een opstap bij het opstijgen, op zich best positief als je van jezelf weet dat je er anders heel moeilijk op komt. Iemand anders had het paard aan de longe gedaan en zij stapte op. Ik zag hoe gespannen dat paardje was en bedacht me op dat moment dat ik vroeger ook zo naief ben geweest. Vroeger zou ik ook zo op dat paard gestapt zijn, maar zoals het paardje er nu bij stond, zou ik dat voor geen goud meer doen zonder eerst grondwerk te hebben gedaan hoor! Ik bedacht me dus hoe gevaarlijk het toch eigenlijk is als je je paard niet goed voorbereid op alle dingen. Ze kwam wel op haar paard, maar plofte neer in dat zadel en haar paard ging eigenlijk gelijk al lopen. Ook iets wat ik absoluut niet meer gewend ben en heel naar vond om te zien eigenlijk.
Ze is er niet afgevallen met rijden, maar ohohoh...het was echt vragen om ongelukken. Zo'n gespannen paardje... daar kwam nog bij dat het baasje na het rijden echt helemaal kapot was (veel met de benen werken, continu aansporen en met die tong klakken). Tja, zo zie je maar weer, NH kan veel veranderen. Ik ben blij dat ik niet helemaal versleten van Tamara afstap en dat ze zo betrouwbaar is. Ik kan echt niet meer zonder grondwerk, alleen maar om te kijken hoe Tamara's bui is vind ik al heel belangrijk. Zie ik dat ze te gespannen is die dag, dan gaan we gewoon lekker wat anders doen. Jaaaa, het leven met paarden is een stuk makkelijker als je paardje zo lichtjes en betrouwbaar is met rijden. Het is ook een stuk veiliger

[mandy]

Zo zie je maar weer het voordeel van je paard voorbereiden op de dingen die gan komen. Eerst zou ik ook op zo'n paard zijn gestapt, maar nu waarschijnlijk niet meer. Dat heeft niet met lafheid te maken, maar je verstand gebruiken. Ik vraag me af of dat paardje altijd zo gespannen is. je vertelde al dat ze gingen longeren. Dit kan betekenen dat ze hebben gezien dat het paardje 'energie' te veel heeft (wat ook door die gespannenheid kan komen, een paard met angst heeft looplust zou je kunnen zeggen) of dat ze weten dat het paardje altijd zo doet en dat ze denken door van te voren te longeren dat het paard daar rustiger van wordt.

[Mafhaf]

Zo herinner ik me ook het 1e ritje op een mij verder nog niet echt bekende draver in een bos, waarbij we verdwaalden, het donker werd en hij overal spoken zag. Dat was dan langs een drukke verkeersweg, rotonde oversteken etcetera... Nooit op het idee gekomen af te stappen!

En mijn pony zonder remmen natuurlijk, die de eerste 2 jaar dat ik hem had in stap en draf okee was, maar in galop gewoon niet meer te benaderen was en alleen maar keihard ging. Dat was dan langs de weg... Nooit op de gedachte gekomen daar vanaf de grond wellicht iets mee te doen. Etcetera etcetera.....

We kunnen dus zeggen:
"Vroeger, toen ik nog norma(a)l was"

[sanne]

ik heb dit heel vaak, kan er ook niet zo goed meer naar kijken. Ik zie zo vaak dingen die heel gevaarlijk zijn, maar heel normaal gevonden worden. Ik moet bijv voor het duin altijd een 80 weg over. Tas staat tegenwoordig stil aan een los teugeltje totdat we kunnen oversteken. Ik reed laatst langs, en er waren een aantal paarden die stil moesten staan en toen begonnen te steigeren, levensgevaarlijk! ze vlogen bijna de weg over.
maar ja het paard heeft temperament je kan hem namelijk niet leren om stil te staan.
en het ergste, ik heb altijd precies hetzelfde gedacht, en ik kan het me echt niet meer voorstellen.

[Linda]

Ik vraag me af of dat paardje altijd zo gespannen is. je vertelde al dat ze gingen longeren. Dit kan betekenen dat ze hebben gezien dat het paardje 'energie' te veel heeft (wat ook door die gespannenheid kan komen, een paard met angst heeft looplust zou je kunnen zeggen) of dat ze weten dat het paardje altijd zo doet en dat ze denken door van te voren te longeren dat het paard daar rustiger van wordt.

Ik denk wel dat dit paardje vaker gespannen is, maar dat zij het ook vooral ziet als energie te veel. Waarschijnlijk is het een combinatie, aangezien het paardje volgens mij ook wel op stal staat maar ook nog vrij jong is. Longeren doet ze volgens mij sowieso, om haar paard rustiger te krijgen. Maar ze laat een ander longeren terwijl zij er dus al opstapt als het paard nog gespannen/vol energie is. Tja, dan kun je dus gelanceerd worden, wat schijnbaar ook al een aantal keren is gebeurt

Het zou geen kwaad kunnen om eerst lekker grondwerk met dat paardje te doen, maar ja, ik ben daar natuurlijk ook niet meer geheel objectief in he? hihihi... van mij zou iedereen wel grondwerk mogen doen

[Linda]

Zo herinner ik me ook het 1e ritje op een mij verder nog niet echt bekende draver in een bos, waarbij we verdwaalden, het donker werd en hij overal spoken zag. Dat was dan langs een drukke verkeersweg, rotonde oversteken etcetera... Nooit op het idee gekomen af te stappen!

Ja, maar dat werd er ook min of meer 'ingestampt'. Zeker op maneges was het gebruikelijk om ten alle tijden op je paard te blijven zitten...totdat je eraf gelanceerd werd dus eigenlijk
Heel stom, want er staat nergens geschreven dat dit verplicht is
De enkeling die dan wel afstapt wordt als compleet gek gezien hihihi...
Maar ik ben toch blij dat ik zo 'gek' ben, zeker als het om situaties gaat die je hierboven beschrijft. Laat ze maar kijken, doen ze nu toch ook al

Ben heel blij dat ik geen 'normal' meer ben, laat mij maar lekker prutsen met die carrot stick, halsters en leadropes en laat mij maar lekker met beide benen op de grond staan

[Linda]

ik heb dit heel vaak, kan er ook niet zo goed meer naar kijken. Ik zie zo vaak dingen die heel gevaarlijk zijn, maar heel normaal gevonden worden.

Ik kan er dus ook niet meer zo goed naar kijken. Ook als ik ze alleen maar zie rijden, of zoals vaak gebeurd, zie lessen, kan ik me al mateloos gaan irriteren eigenlijk. Omdat je nu ook echt ziet waarom een paard op een bepaalde manier reageert en je ziet dat zo'n paard 'schreeuwt' om hulp, aandacht e.d. Als je ook al ziet hoe moeilijk mensen het voor zichzelf en voor hun paard maken als ze rijden. Gisteren zei het meisje waar Tamara dan staat tegen me dat haar pony onder het zadel moeilijk achterwaarts ging bijvoorbeeld. Op de grond kon ze hem makkelijk naar achteren duwen, maar onder het zadel deed hij vervelend. Ik zei: "Hij gooit zijn hoofd omhoog zeker als je naar achteren wilt?"... Ja, als ik hem dan net mooi aan de teugel heb en mijn benen aan leg gaat hij met zijn hoofd gooien. Tja...
Ik zei dat ik haar daar niet mee kon helpen, omdat ik het op een heel andere manier aanpak en het bij Tamara en mij perfect gaat. Dat had ze gezien en ze vroeg ook nog of ik nu met halster bleef rijden. Ja hoor, zei ik, dat gaat prima

Ik kan nu wel gaan vertellen dat ze het heel anders aan kan pakken, dat achterwaarts onder het zadel, maar ik wacht tot ze het zelf vraagt. Dan staat ze er tenminste ook echt voor open. Eigenlijk zou ik haar eens op Tamara moeten zetten, de fases voor achterwaarts uitleggen en dan kijken hoe ze reageert als Tamara op een licht vingertje naar achteren gaat (zonder beengebruik). Wie weet doe ik dat nog wel eens...

Ik moet bijv voor het duin altijd een 80 weg over. Tas staat tegenwoordig stil aan een los teugeltje totdat we kunnen oversteken. Ik reed laatst langs, en er waren een aantal paarden die stil moesten staan en toen begonnen te steigeren, levensgevaarlijk! ze vlogen bijna de weg over.
maar ja het paard heeft temperament je kan hem namelijk niet leren om stil te staan.
en het ergste, ik heb altijd precies hetzelfde gedacht, en ik kan het me echt niet meer voorstellen.

Dat is echt heel goed joh! Gewoon lekker relaxed met losse teugeltjes bij zo'n weg staan. Ik weet zeker dat je wel indruk gemaakt hebt
Als ik zoiets zou zien zou ik toch heel blij zijn dat ik met NH begonnen ben, want het is inderdaad supergevaarlijk langs zo'n weg. En ja, die opmerking die je dan altijd krijgt...jaaaa, maar jouw paard is zo makkelijk, die van mij heeft echt temperament! Word je ook weleens moe van...gelukkig hebben ze waar Tamara staat ook gezien hoe moeilijk ze kon zijn. Dus ik krijg die opmerking niet vaak te horen.

[sanne]

een paar jaar geleden hebben mensen tegen mij gezegd dat als het hun paard was geweest, dat ze al lang naar de slacht was geweest.
Dat zijn ze nu al lang vergeten
"he, maar ze was toch altijd eigenlijk al braaf, je hebt toch nooit problemen gehad met buitenrijden"?
letterlijk gezegd door iemand waarmee ik een keer steigerend het duin door ben geweest

[Feliz]

Tja, ik stap nog steeds wel eesn zo op paardjes van anderen. Die hebben geen zin in PNH en daar heb ik geen weken dagelijsk de tijd voor. Dan ben ik gewoon een zo verstandig mogelijke normal die de situatie met ervaring probeert op te lossen.

[spinner]

Ook toen ik nog een normal was heb ik me regelmatig kapot geergerd aan bepaalde rijstijlen of manieren om met je paard om te gaan.
(Ik ben nog maar net begonnen met nh, dus ik ben ook nog maar net normal af.)

Wat je sommige mensen ziet doen ongelooflijk. Kapotte fietsbanden aan je paard binden, je paard al zagend aan de teugel rijden, de sporen verkeerd om aan doen en je paard er vervolgens mee lek prikken, luchtzuigbanden omdoen met scherpe punten, die je paard doorboren als hij luchtzuigt

Nu ik me verdiep in nh zie ik ook wel veel dingen om me heen die ik nu ook veel anders ben gaan doen. Zoals bijvoorbeeld het straffen van een paard of er boos en schel naar praten. Verleden tijd In het begin is het wel een gewenning die je jezelf aan moet leren, maar zoveel beter. Je raakt er veel meer in balans van en 1 met je paard. Tja en je kunt niet alle paardenmensen deze wijsheid meegeven.

[mandy]

Ja, maar dat werd er ook min of meer 'ingestampt'. Zeker op maneges was het gebruikelijk om ten alle tijden op je paard te blijven zitten...totdat je eraf gelanceerd werd dus eigenlijk
Heel stom, want er staat nergens geschreven dat dit verplicht is
De enkeling die dan wel afstapt wordt als compleet gek gezien hihihi...
Maar ik ben toch blij dat ik zo 'gek' ben, zeker als het om situaties gaat die je hierboven beschrijft. Laat ze maar kijken, doen ze nu toch ook al

Oh mijn god, je kunt je niet voorstellen hoe vaak mensen al tegen mij gezegd hebben dat ik op het paard moest blijven zitten, want anders laat je zwakte zien en gaat het paard dat tegen je gebruiken. Je moet natuurlijk je teugels kort houden voor het geval dat en blijven aansporen om te laten zien dat je het meent en anders met een paar f]/images/smilies/grr.gif[/img]
Ondanks dat ik toen nog niet met NH bezig was, ben ik toch meerdere malen afgestapt. Ja het is goed hoor, beestje wil echt niet en je voelt de spanning stijgen. dan was ik op dat moment dan maar zogenaamd zwak, maar vlieglessen zijn bij mij niet zo populair zeg maar.

[Mafhaf]

Het is naar te zien hoe andere paarden eraan toe zijn. Bij ons op stal staan er een paar van 1 eigenaar, die alledrie de hele tijd gefrustreerd staan te kijken. Eentje is er zo erg aan toe, altijd oren plat enls je bij haar stal stopt, klappen de kaken voor de tralies dicht. Terwijl dit zo'n lief paardje is! Maar kompleet vernaggeld door de NIET LULLEN MAAR WERKEN EN ALS JE HET NIET DOET KAN JE EEN DREUN KEIJGEN. (Eerst schreef ik "als je het niet SNAPT", maar dat interesseert ze natuurlijk helemaal niet. Een paard moet het DOEN! Vreselijk.

Ik realiseerde me onlangs hoe het leven van Suus en Lodash eruit zou zien als ze geen Parelli hadden gedaan, zeg maar.

Bij Suus hadden ze het bokken eruit geslagen, want zo hoort dat. Dan was Suus nu een bange, geknepen-billen haflinger geweest. Die het niet meer in haar hoofd zou halen te bokken, maar ondertussen gerammel op haar rug enzo vreselijk eng vond. In plaats van een trotse schommelende billen Haflinger die zelf weet wat ze kan doen als het even eng is (hoofd omlaag) en die zelf ervoor KIEST om niet meer te bokken, behalve soms dan Die haar eigen mening heeft en geen vrees om die te verkondigen, hoe jammer je het soms ook vindt dat DAT haar mening is

Als Lodash geen PNH training had gehad, was hij een brok opgeblazen race-angsthaas die alleen maar naar het einde van de wereld wil rennen. In plaats van een paard dat vreselijk zijn best doet om niet zo bang te zijn van alles, die echt graag WIL dapperder worden. Hoe moeilijk hij het soms ook vindt. Hij wil je vertrouwen. Prachtig, want hij kan dat gerust doen, we zullen het niet beschamen.

Goh, het wordt een heel kerstverhaal. Ik stop maar eens. Allemaal een fijne 2e kerstdag en in alle paarden een welbehagen (that'll be the day!)

Karianne

[Marja]

Wat een leuke foto Karianne! Zo zou je toch niet zeggen dat ze af en toe zo'n draak kan zijn hè!

[skey]

MOOIE foto, jullie zijn wel een fantastisch duo hoor!

[Feliz]

Zeker een leuke foto.