Wat te doen tegen struikelen

[senta]

Moon struikelt mij te vaak buiten. Zondag ben ik daardoor van hem af gevallen. Elske is ook al eens met hem onderuit gegaan vanuit het niks op de hei. En er zijn veel kleine struikeltjes. Vaak zie je dan niets in het terrein waardoor ie gestuikeld zou kunnen zijn.
Van Janneke kreeg ik al wat tips. Ze dacht dat het mogelijk een coordinatieprobleem is. Dat lijkt me best waarschijnijk, hij is op hellingen bv ook altijd heel erg voorzichtig, dan loopt ie vaak langzaam, alsof ie het lastig vindt.
O.a. aan de lijn oefenen op ongelijk terrein, liefst met heuvels, oefenen met balkjes en langzaam het tempo daarin opvoeren. En ze raadde aan me eens verdiepen in Dual Aktivierung.
Ik dacht ook al aan veel random obstakels (balken, pionnen ed)in de bak en daar travelling circles doorheen doen.
Meer suggesties zijn welkom!

[liesbetm]

Balans en bespiering kunnen daar zeker de oorzaak van zijn. Pias struikelde vroeger ook best vaak, inmiddels is dat over. Misschien ook een idee om eens te kijken of zijn hoeven niet te lang zijn, met name aan de toon? Ook dat kan struikelen veroorzaken.

[whoopie]

Doet hij het ook als je niet op hem rijdt, dus als je met hem wandelt.
Whoopie doet het ook maar dan is ze vaak aan het compenseren omdat het l-achterbeen niet goed wil en ze overbelast. Bij Whoopie is vooral rechtrichten en rechtzitten heel erg belangrijk, dan struikelt ze niet , daarnaast heeft het bij haar ook met aandacht te maken,als ze met haar hoofd er niet bij is dan gebeurd het ook wel eens.

Wat liesbeth aangeeft herken ik ook, een goed afronding in de toon, ik heb nu een bekapper , wat een verschil, dan tilt ze haar benen echt mooi op.

[senta]

Bekapping maakt niet echt uit denk ik, daar kan ik geen parallel aan ontdekken. Afgeleid zijn wel, Moon is soms een echte toerist buiten, hoewel ie zondag gewoon voor zich keek, maar misschien was ie er niet helemaal bij met zijn hoofd? Maar aan de andere kant was ie toen met elske op de hei er behoorlijk bij met zijn hoofd.
Aan de hand stuikelt ie iets minder maar ook nog wel eens. Hij is met b balkjes lopen ook ontzettend slordig, en met springen ook, dat gaat beter als je hem qua hoogte bv uitdaagt (alleen rijdend is dat dan weer niet halbaar voor mij).

[trea]

Enya deed het ook. Actiever rijden was voor ons de grootste eye-opener. Liet je haar 'maar lopen' dan liep ze ongeinteresseerd en slordig met het hoofd laag wat te sloffen m.a.g veel struikelen. Lekker actief, veel overgangen en spelletjes inbrengen hielp haar te focussen.

[Marja]

Atli heeft heel erg gestruikeld en ik ben ook al een paar keer met hem in galop gevallen. Niet grappig.
Ik heb lang naar de oorzaak gezocht:
Hoefsmid: niks aan de hand.
Osteopaat: ja er waren blokkades, die konden het struikelen veroorzaken maar die konden ook door het struikelen veroorzaakt zijn. Duh. Soms hielp een behandeling, soms niet. Soms pas na een aantal weken. Geen duidelijkheid in te krijgen.
Actiever rijden met meer achterhandgebruik (was advies van de osteo): erg lastig te doen, Atli houdt niet van dressuren en tijdens bosritten ga je ook niet voortdurend verzameld rijden. Bovendien bleef hij struikelen, ook als hij wél netjes en wat meer verzameld liep.

Hij struikelde vooral over niks; als ik in volle galop over een smal paadje scheurde met uitstekende boomwortels enzo, dan struikelde hij nooit. Hij struikelde ook vaak als ik hem een hulp gaf (links, rechts, harder, zachter). Conclusie: hij struikelt als hij mentaal niet betrokken is bij datgene wat hij aan het doen is. Als ik dan voor zijn gevoel ineens een hulp geef, was het soort van: hè, watte? Plof. Op gegeven moment was hij ook niet erg voorwaarts meer en had hij weinig plezier in het rijden. Ik ben toen weer terug naar de basis gegaan en ben Point to Point in het bos gaan doen: 10 m draven, gras eten. 20 m galop, gras eten. Bergje op, gras eten. Beetje zijwaarts, gras eten. Enz. Daar werd hij wakker van! Ik kon de tijd dat hij iets moest doen voor hij mocht eten, steeds verder opvoeren. En hij struikelde gelijk al minder! Na een paar maanden kon ik weer gewoon een uur rijden, met alleen in het begin een paar keer grazen. Het struikelen is niet 100% weg maar wel heel erg veel verbeterd! Het is ook belangrijk dat ik zélf bij Atli betrokken ben, dat ik echt een verbinding met hem heb als ik rij. Dus dat ik niet zit te dagdromen... en dat is voor mij soms ook best heel moeilijk, zeker bij wat langere ritten!

Ik zie Atli trouwens ook in de wei wel eens struikelen. Dan roep ik hem met een emmer voer in mijn hand en dan komt hij eraan. In stap. Want harder gaan voor voer, dat vindt hij niet nodig. Dat voer wacht toch wel op hem Maar met zijn gedachten zit hij dan al wel met zijn neus in de emmer, terwijl hij nog op de wei loopt. Je ziet dan als het ware zijn gedachten voor hem uitwandelen en hoppa, daar struikelt hij alweer...

[dekoezegtboe]

snowdon struikelt (ik hoop struikelde) ook veel... bij hem is het ook een combi, maar vooral dat hij helemaal vast zat.
Ik zou dus eerst uitsluiten of het niets lichamelijks is.
Daarna zijn er veel goed tips gegeven.

Idd proberen er achter te komen of het mentaal of lichamelijk struikelen is.

[senta]

Nog bedankt iedereen voor de reacties!
Ik ga inderdaad eerst uitzoeken of er geen lichamelijke oorzaak is, want na de valpartij is hij nog 2 keer gereden en was hij ook erg struikelig, veel erger dan normaal.

Verder herken ik wel veel in jouw verhaal Marja, over mentale betrokkenheid. zowel Moon als ik kunnen wel eens met de gedachten heel ergens anders zijn, ik ga dat zeker meenemen straks. Verder wil ik veel met hem in de bak gaan spelen met lukraak obstakels zoals balken, en ook in het bos tussen de bomen door gaan sturen aan de hand.

[Marja]

Als hij na het vallen veel meer is gaan struikelen, dan lijkt het me zeker goed dat je een lichamelijke oorzaak uit gaat sluiten.

Wat betreft het geconcentreerd/betrokken rijden: ik vond/vind dit dus nog steeds best heel moeilijk, vooral om het langere tijd vol te houden. Als ik ga buitenrijden, rij ik al gauw een uur, of wat langer. Zo lang kan ik niet geconcentreerd blijven. Dus mijn eerste ritjes met Atli volgens mijn nieuwe aanpak, waren kort maar krachtig. Dat maakte dat wij allebei onze concentratie konden behouden, en dat het leuk bleef (en dat er niet zoveel gestruikeld werd).
Oftewel: het vasthouden van concentratie is ook iets wat geleerd en geoefend moet worden: rustig aan opbouwen dus!

[senta]

Ik had net een reactie getypt, werd ik eruit gegooid!?

Nog maar eens dan. Ik moet straks zowel vanwege mijn lijf als mijn zelfvertrouwen, toch weer rustig op gaan bouwen. Ook Moon moet weer conditie en spieren opbouwen straks. En dan kunnen we dit punt van het opbouwen van concentratie met de goeie aanpak goed meenemen! Dankjewel voor het delen

[Antheman]

Toevallig kwam struikelen ook ter sprake tijdens mijn Wim les. Wim raadt dan aan om het benenapparaat actiever te krijgen, maar vooral ook aan de laterale buiging te werken. Dus veel voltes, kleine voltes, slangevoltes, schoudervoor/binnen/travers en renvers.
Hiermee maak je het lichaam sterker om beter te kunnen dragen.

Verder herken ik heel erg de mentale connectie waar Marja het over heeft. Wanneer ik niet erg gefocussed was, struikelde ik vroeger ook wel eens met Andor. Maar ook hij heeft fysieke problemen gehad, die opgelost zijn. Dus iemand naar Moon laten kijken lijkt me een hele goede!

[rarebeest]

Ik ken je verhaal heel goed.

Wat ik zelf hierover kan vertellen:

Probeer je paard recht te richten zodat er op beide voorbenen ong het even aantal kg rusten.
Wanneer je dit hebt bereikt en het paard struikeld nog probeer dat uit te vinden als het paard jouw kan 'dragen'.
Hiermee bedoel ik dat je paard verzameld kan lopen en zo de acherhand meer onder het lichaam treed.
Je paard gaat jouw dus dragen met de acherhand zodat de voorhand vrij blijft en minder gaat struikelen.
Succes!!