Verdorie... Kate zegt geen uch, maar hoest!

[lila]

Goed nieuws!!
Afbouwen heeft denk ik niet veel zin, want het is "gewoon" een luchtwegverwijderaar die ze net als de antibiotica een aantal dagen moest hebben. Nu de ontsteking is aangepakt door de antibiotica en het slijm weg is, kan ze (als het goed is) zónder ventipulmin. Afbouwen in de zin van minder geven heeft geen zin, dan kan je net zo goed niks geven, afbouwen in de zin van de frequentie aanpakken kan wel, maar dan staat ze 12 uur zonder en 12 uur mét. Of dat nou zo zinvol is?

[Jossie]

Helaas is Kate vandaag toch weer aan het hoesten geslagen... De kuur was vrijdag echt over en het leek goed te gaan. Geen hoest of andere geluiden, dus is de hoeveelheid arbeid weer opgebouwd met een paar rondjes galop erbij. Doet ze prima hoor, geen Kate buiten adem of zweet, dus was het goed. Dacht ik...

Vanmiddag gaf ze na een aantal rondjes weer een kuchje, gevolgd door een echte hoest met wit slijm uit neus en mond... Terug bij af dus. Na overleg met de VA besloten dat er iets moet zijn wat haar triggert uit het milieu. Wat? Geen idee, ik dacht de bomen maar die bloeien nu niet meer. Wat het dan wel is, weten we niet. Feit is dat er nu nog 2 opties waren, of direct aan de prednisolon voor lange tijd of eerst een soort tussenstap doen.

Die tussenstap houdt in dat ze een injectie met cortison krijgt en dan langere tijd een halve dosering ventipulmin krijgt. Dit in de hoop dat de cortison zorgt voor het stoppen van de reactie die er is in haar luchtwegen, de ventipulmin om de slijmtoestanden af te voeren. Werkt dit niet afdoende, tja... dan is prednisolon het enige wat nog overblijft.

Feit is dat het niet goed gaat nu, ik begin ook steeds banger te worden dat het nooit meer helemaal weggaat en dat ze uiteindelijk net zo ziek zal zijn als Son. Hopelijk heb ik het helemaal mis...

[trea]

Lieve Jossie... loop nou niet zo op de zaken vooruit. Ik snap het wel hoor, is zo begrijpenlijk.. maar hey.. ieder paard heeft dit wel eens hoor, is totaal geen garantie dat het volgend jaar weer terugkomt of nu niet meer overgaat. Laat je niet leven door je angst, daar heeft Kate niks aan.

[Jossie]

Kate heeft er inderdaad minder last van als ik . Zij eet en slaapt prima, doet met plezier haar ding en kan nog prima haar sprintjes trekken (oké, met een hoest tussendoor). Ik eet slecht en slaap ook niet zo gezellig als normaal, ben toch meer ermee bezig als dat ik dacht...

Het is denk ik ook dat ik weet wat komen gaat als het niet overgaat, dat maakt het zo moeilijk. En stiekem vind ik alles heel oneerlijk. Ik heb het al eens meegemaakt, ben Son door luchtwegproblemen kwijtgeraakt. Ik had gehoopt dat Kate "gewoon gezond" zou zijn en dat ik met haar wel zorgeloos kon rijden. Tja... dus even niet.

Op dit moment kan ik alleen maar doemdenken, maar ook dat zal vast wel overgaan.

[Hanneke1980]

Balen Jossie,

Ja begrijpelijk dat je gaat doemdenken, zeker met Son als voorgeschiedenis, maar ik hoop dat je daar wel snel mee kunt stoppen.
Zonde van je energie, en Kate heeft er niets aan.

Ik ga duimen dat de tussenoplossing heeeel erg goed helpt.

[Mafhaf]

Jee Jossie, balen.
Ik snap het wel hoor. Heb mijn eerste pony verloren aan hoefproblemen en toen Susan kreupel werd had ik ook zo'n: zie je wel daar gaan we weer o hemel NEEEE gevoel"
Susan is overigens rad nu.

Dusseh... ik vind dat Kate ook beter wordt!
Beterschap!!!!!!!!!!!!!

[lila]

Hoi,
ik zou voor de tussenstap gaan. Om te desensibiliseren. Kan daarna echt over zijn, kijk naar Ollie, kijk naar Ester.
Wel voorstelbaar, maar niet eerlijk tegenover Kate om steeds met Son te vergelijken. Son was Son en Kate is Kate.
Ga zoeken naar een trigger! Da's veel constructiever dan terugdenken hoe het misging met Son. Ieder mens en ieder dier kan ziek worden. En weer beter. Echt. Ik sluit me bij Karianne aan: Kate wordt beter, maar voor ze helemaal gedesensibiliseert is kan het een paar maanden duren. Met Ollie ben ik toen een dik jaar bezig geweest. Kon allang weer rijden hoor, maar ze was toen pas van de medicijnen af.
Zelf heb ik ook een allergische astma. Als de boel niet echt goed tot rust komt, blijf ik "piepen". Nu houd ik dus een lage dosering corticosteroïden via een inhaler, samen met een luchtwegverwijderaar, een onderhoudsdosering dus, en een antiallegische tablet. Daar neem ik een halve van, en op goeie dagen een kwart. En de boel is zo prima onder controle en ik kan aan mijn conditie werken. En dat is weer goed voor de longen. Als ik een paard was kon je zo een zadel op me leggen .

[Jossie]

Straks komt de VA voor de prik, hopelijk werkt Kate mee . Alhoewel ze aan deze VA-meneer geen hekel heeft, hij is eigenlijk de enige die haar snel kan prikken. Komt een van de VA-dames maakt ze aanzienlijk meer toestanden .

Maar goed, gisteren heeft ze 10 minuten gedraafd en geen gehoest. Wel trekt ze steeds van die smoeltjes, alsof er iets in haar mond zit en doorgeslikt moet worden. Het zit dus wel allemaal losjes in haar longen en daar ben ik wel blij mee. Hopelijk zorgt de prik ervoor dat het nu eindelijk tot rust komt in haar binnenste en dat de slijmvorming stopt.

Ik weet dat ik niet moet vergelijken... Het is alleen zo lastig om het niet te doen. Het voelt ook zo oneerlijk, ik doe voor mijn gevoel er alles aan om het luchtweg-technisch zo goed mogelijk te houden en toch gaat het mis. Dat het bij Son misging had een hele andere oorzaak en was ook niet te voorkomen. Bij Kate ligt dat anders, er moet iets zijn wat haar triggert, maar ik weet niet wat. Ze staat altijd buiten, krijgt nat hooi, zelfs haar brok maakt ik vochtig, ze staat nooit binnen en is zolang ze bij mij is steeds op tijd behandeld voor snotjes en kuchjes.

Het enige waar ik steeds bij uit kom als trigger zijn de bomen... Waar ze opgegroeid is (en dus vermoedelijk door een eerdere infectie een verhoogde gevoeligheid aan haar luchtwegen heeft opgelopen) stonden geen bomen en was de lucht erg schoon. Hier is de lucht dus al aanzienlijk minder schoon (het is hier geen natuurgebied ) en staat ze wel bij bomen in de buurt. Nu ze sinds een jaar in de paddock pal naast bomen staat, zijn de klachten erger geworden. Maar ja... hoe toon je aan dat het de bomen zijn en belangrijker, hoe voorkom ik herhaling? Kappen van de bomen is eigenlijk geen optie, aangezien ik moeilijk ook de bomen van de buren kan neerhalen. Kate naar een ander stuk brengen eigenlijk ook niet, ze staat dan in het volle gras en de nattigheid. Kortom, ik weet het even niet.

Eerst de prik maar eens afwachten en straks even overleggen met de VA hoe we de trigger kunnen achterhalen...

[Marianne]

Wat voor bomen zijn het?

[whoopie]

Zijn het bladverliezende bomen want dan zou ze in de winter toch minder klachten moeten hebben?

Ik kan mij trouwens goed voorstellen dat je je zorgen maakt , is nu eenmaal niet iets wat je kuntwegdenken maar iets gevoelsmatigs. Veel sterkte ermee.

[Jossie]

Wat voor bomen zijn het?

Pffft... In ieder geval meidoorns, eiken, berken en populieren. De buren hebben wilgen en een stel coniferen staan.

De prik is gedaan, Kate is met enige overmacht met manlief erbij geprikt. Daarna eiste madam alsnog een fikse kriebel van de VA !
De cortison moet nu de allergische reactie gaan onderdrukken zodat alles tot rust kan komen en de ventipulmin in halve dosering moet het slijm dun houden en afvoeren. Als dit niet leidt tot een hoest-stop, dan moet ze aan de prednisolon. We zullen zien .

[maya_longlane]

paard van een vrindinnetje was opeens dit jaar mega allergisch geworden voor een berk ... ze stond al jaren naast die boom, maar zodra de bloeitijd voorbij was werd de reactie ook steeds minder.

Volgens waren ze er door bloedonderzoek achter gekomen.

[lila]

mmmm nat hooi. Misschien toch voordroogkuil proberen? Denkend aan Ollie (weer , maar we zouden niet vergelijken.....moet ik het zelf ook niet doen eigenlijk!). Maar ook denkend aan Amy.

[Jossie]

Voordroog heb ik gevoerd, al eerder dit seizoen omdat we toen een prima kuil voor paarden open hadden liggen. Dus lang en stengelig gewas met weinig inhoud, vreselijk ongeschikt voor de melkkoeien, maar prima voor jongvee en paarden . Kate en weidemaatje groeiden dicht van deze kuil en bovendien was Kate ook veel aan het briesen in die periode. Waarschijnlijk omdat de kuil toch aardig aan de droge kant was.

Nu hebben we ook een goede kuil openliggen, minder droog als de vorige, maar veel rijker aan suikers en eiwitten. En tja... dan wordt op de dit moment volslanke Kate en baggervette haflinger , plus dat ze van voordroog vrij snel aan de dunne raakt. Minder massa voeren kan ook natuurlijk, maar dan heeft ze een groot deel van de dag niets te doen. De VA heeft overigens ook een blik op de kuil geworpen en deelt de mening dat het voor Kate (maar zeker voor weidemaatje Wick die zwaarder is als Kate) echt niet handig is om dat te gaan voeren. Dus vandaar... hooi dat een paar uur heeft liggen weken.

Vanavond geen hoest én geen smoeltjes tijdens het werken! Hoe snel werkt die cortisone eigenlijk?

[Pocalover]

Cortisone werkt meestal direct.