hoofdhoudingen en zo...

[sandra]

Ik ben de laatste tijd mn best aan het doen het rijden weer op te pakken. Ze is inmiddels 6,5 jaar, maar nog steeds zéér basis ingereden. Sinds kort lukt het om haar met haar neus over de grond te rijden. Hartstikke mooi, die ontspanning.
Maar Shanna is behoorlijk overbouwd. Hierdoor wordt haar voorhand nog zwaarder belast en is het voor haar erg moeilijk om niet steeds harder te gaan lopen en over haar voorbenen te kukelen.

Ik heb al wel geprobeerd om haar met mn been iets meer omhoog te krijgen, maar dat heeft geen resultaat, ze blijft met haar neus bij de grond.
Ik rij overigens nog freestyle, dus met losse teugel. Ze hangt dus niet aan mn handen. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hier nu mee moet.
Ergens is het natuurlijk prachtig als een Right brained paard als Shanna met haar neus over de grond loopt, maar gezien haar bouw en balans is het eigenlijk erg onhandig.
Als ik trouwens met de teugels op maat rij (met touwhalster) dan loopt ze met haar hoofd omhoog en rug weggedrukt. Ze is nog niet nagefelijk aan het halster.

Uiteraard is dressuurles hier wellicht het meest voor de hand liggende advies. Maar gezien mijn huidige situatie is dat even nog niet haalbaar.

[nienke07]

Hoi San.. het beste advies is niet haalbaar.. dan het één na beste wat ik je kan geven: kleine ophoudingen maken.. of je dat nu doet met een teugel of met gewichts/zithulpen, maakt niet zoveel uit. Teruglaten vallen tot ze wat omhoogkomt en dan weer wat meer tempo maken.. door dit schakelen, gaat ze waarschijnlijk haar achterbenen wat meer gebruiken, waardoor ze hopelijk aan de voorkant wat omhoog komt

Volgens mij staat er ook e.e.a. op de laatste savvyclub dvd trouwens.. gaat over teugelvoering, maar pakt ook wat andere, dressuurmatige dingen mee

[peaches]

wij kregen met de cursus balans rijden ook de tip om na elke 2 passen een ander tempo te nemen en dan gewoon in 1 gang. Dus van rustige stap tot stap die net geen draf word en zo ook met de andere gangen. Daardoor gaan ze idd ook meer hun achterbenen eronder brengen zodat de voorhand lichter word.

[nienke07]

Als je het 'redt' binnen één gang is het mooi, maar waarschijnlijk zal Shanne de eerste paar keer echt ook in gang terugvallen.. is niet erg.. gewoon weer tempo maken

[sanne]

Als ze freestyle lekker ontspannen loopt en met teugels op maat haar rug hol trekt en hoofd omhoog doet, zou ik vooral heel veel friendly spelen met de teugels. Dus terwijl je freestyle rijd, constant de teugels opnemen en weer laten vallen, opnemen en weer laten vallen. Totdat ze er niet meer op reageert. Probeer niet gelijk als je de teugels oppakt iets met de hoofdhouding te willen, teugels op maat en met contact kan ook gewoon "freestyle" zijn.

Ik vind het daarnaast het makkelijkst op via allerlei laterale buigingen meer contact te krijgen, halve disengagements enzo.

Het hoofd omhoog krijgen is voor mij altijd het makkelijkst door veel aandacht te vragen, bijvoorbeeld door heel veel overgangen (million transitions) te vragen.

[sandra]

@ Nienke, Ow ja, dat herinner ik me ineens weer van mn dressuurlessen 2 jaar terug. Thank you, zal daarmee weer experimenteren.

@ Sanne. Dat oppakken en laten vallen heb ik afgelopen keren veel gedaan. Ze reageerde daar niet zo heftig op. Het is gewoon meer dat ik haar bij het oppakken niet als het ware "op kan rollen", maar dat ze dan direct haar neus eruit gooit. Maar we gaan de komende keren veel overgangen rijdenen proberen te schakelen binnen de gangen.

[Nacino]

Gek dat ze juist tegen die druk ingaat wanneer je de teugels aanneemt. Toen ik veel Parelli-de en vervolgens na lang freestylen de teugels opnam (en nacino had nog nooit aan de teugel gelopen) gaf hij direct na op heel weinig druk. Toen besefte ik dat m'n porcupine er goed in zat (wil niet zeggen dat de hoofdhouding gelijk oke is natuurlijk). Ik zou toch je porcupine eens even onder de loep memen! En misschien eens kijken naar hoe Irwin rijdt (met de 'zijwieltjes'). Dan is het al onmogelijk met de neus op de grond te lopen.

[sanne]

@ Nienke, Ow ja, dat herinner ik me ineens weer van mn dressuurlessen 2 jaar terug. Thank you, zal daarmee weer experimenteren.

@ Sanne. Dat oppakken en laten vallen heb ik afgelopen keren veel gedaan. Ze reageerde daar niet zo heftig op. Het is gewoon meer dat ik haar bij het oppakken niet als het ware "op kan rollen", maar dat ze dan direct haar neus eruit gooit. Maar we gaan de komende keren veel overgangen rijdenen proberen te schakelen binnen de gangen.

Het is dus meer dat ze niet meegeeft op druk? dus niet nageeft?
Wat elise zegt, k]/images/smilies/fnis.png[/img] Als ik stil sta, geeft Tas op fase 1 na=goede porcupine, maar lopend is een ander verhaal. Ik denk dat lateral flexion niet zo simpel is als een goede porcupine. Soms wel, maar heel vaak ook niet.
Ik merk bij tas dat lateraal buigen en overgangen terug (vooral naar halt en achterwaarts) zorgen dat ze uiteindelijk zacht wordt op het halster. Bij druk op twee teugels krijg ik alleen maar druk terug. Die hoofdhouding is natuurlijk ook een gevolg van, dus op zich is het wel logisch dat het zo gaat. Ik weet wel dat veel jonge paarden als een soort reflex heel makkelijk nageven op twee teugels, maar bij oudere paarden is dat heel wat lastiger

[EquiJoy]

Ooit van comparable parts gehoord? Het komt uit het CR. Misschien is er in je eigen houding en zit iets wat je kunt aanpassen, waardoor ze lichter op de voorhand wordt. Om je te kunnen vertellen wat dit zou kunnen zijn, zou ik je moeten zien rijden... Je kunt natuurlijk ook altijd even een CR instructeur uit de omgeving raadplegen

[nienke07]

Als je nageeft vanuit een goede porcupine, heb je weliswaar een hoofdhouding volgens het plaatje, maar is dat wat je wil? Echt een mooie hoofdhouding komt vanuit de achterkant toch?

[Margot van lare]

Hier op stal hebben we ook een merrietje dat dat deed. Bij haar is het geen kwestie van porcupine, want op de grond is deze heel erg goed. Ze liep meestal in stap met haar neus over de grond, met de teugels los. En ze liep erg hard. Bij het oppakken van de teugels duwt ze haar onderhals uit. Ze heeft 2 jaar zo gelopen. Sinds enkele weken hebben we een nieuwe klassieke instructeur. HIj liet het degene waarvan het paardje is oplossen door laterale buiging in stap eerst en later ook in draf, dan kan ze niet haar onderhals uitduwen. Als ze goed liep mocht je voorzichtig meer teugel totdat ze naar beneden ging zonder op de schoft te breken, gebeurde dat wel kwam er weer laterale buiging. We zijn nu 3 weken verder, nog niet eens en zowel in stap als in draf is het probleem volledig opgelost.

Met laterale buiging bedoel ik het liefst op schofthoogte het hoofd (zoveel mogelijk zonder dat de hals meebuigt) naar binnen buigen. Om dat te bereiken zal je dus ook je buitenteugel aan moeten nemen. Als je porcupine inderdaad goed is, zal je hier weinig problemen mee hebben.

Eerder was MIchael Grohmann hier op stal geweest en hij liet haar eigenlijk precies hetzelfde doen, laterale buiging, met laterale buiging opzij op een cirkel. Alleen toen was het eenmalig en zijn ze hier niet echt mee doorgegaan, maar het kwam op hetzelfde neer. Al was het toen met halster nu met bit.

MIsschien heb je hier iets aan. Ik kan anders wel proberen een stukje van ze te filmen een keer als dat mag om te laten zien wat ik bedoel.

Overigens is het niet zo gek, omdat Shanna wat overbouwd is zal ze iets moeilijker over haar rug gaan lopen dan een ander paard. Plus dat het hoogstwaarschijnlijk ook vooral een gewoonte is om zo te lopen. Wanneer een paard volledig met zijn neus in het zand loopt, hoeft hij niet te dragen, dus enigzins verzet door het ineens anders aanvoelen van heel haar lichaam zou ook niet zo gek zijn.

[Margot van lare]

En verder inderdaad, ben ik het volledig eens met Nienke, een goede hoofdhouding, zeker voor zover dat al goed te noemen is in de zin van soft feel, korte teugels, hoofd in de krul is imo het slechtste wat er is. Je wilt een paard wat lekker ontspannen en los in zijn lijf loopt. Eerst lang en laag,zonder te breken, dus niet te laag. Zeker omdat Shanna overbouwd is heb je andrs kans dat ze nog steeds haar rug weg zou drukken.
Maar om dan lang en laag te bereiken zou je lateral buiging kunnen gebruiken.

[Nacino]

Volgens mij staat er ook in mijn post dat nageven op de teugels niet betekent dat de hoofdhouding dan oké is

Maar nageven op de teugels lijkt me toch essentieel voor het functioneren van de teugels ansich! Hoe je vervolgens aan de slag gaat het het verkrijgen van een correcte lichaams en hoofdhouding is een heel ander verhaal, maar tot het punt dat het paard niet alleen niet nageeft, maar er zelfs tegenin gaat, lijkt me dat toch erg lastig. (ik bedoel, teugels werken ook volgens wijken voor druk en/of begrenzen, of dat wijken nu horizontaal of verticaal is..)

Ik denk dat iedereen het er wel over eens is dat een correcte houding niet bereikt wordt door enkel aan de teugels te trekken. Maar de meerderheid van de mensen (waaronder ik) gebruikt de teugels op zijn minst als hulpmiddel om het paard te laten begrijpen dat de energie die je er vanachter instopt niet alleen gebruikt dient te worden om er voorwaarts van door te vliegen maar ook gebruikt kan worden om zichzelf (anders) te gaan dragen.

En dat Shanna lang en laag kan lopen dat beschrijft Sandra volgens mij al? De vraag is, hoe ze vanuit die positie een meer gedragener postitie kan bereiken toch?

[Margot van lare]

Volgens mij staat er ook in mijn post dat nageven op de teugels niet betekent dat de hoofdhouding dan oké is

Maar nageven op de teugels lijkt me toch essentieel voor het functioneren van de teugels ansich! Hoe je vervolgens aan de slag gaat het het verkrijgen van een correcte lichaams en hoofdhouding is een heel ander verhaal, maar tot het punt dat het paard niet alleen niet nageeft, maar er zelfs tegenin gaat, lijkt me dat toch erg lastig. (ik bedoel, teugels werken ook volgens wijken voor druk en/of begrenzen, of dat wijken nu horizontaal of verticaal is..)

Ik denk dat iedereen het er wel over eens is dat een correcte houding niet bereikt wordt door enkel aan de teugels te trekken. Maar de meerderheid van de mensen (waaronder ik) gebruikt de teugels op zijn minst als hulpmiddel om het paard te laten begrijpen dat de energie die je er vanachter instopt niet alleen gebruikt dient te worden om er voorwaarts van door te vliegen maar ook gebruikt kan worden om zichzelf (anders) te gaan dragen.

En dat Shanna lang en laag kan lopen dat beschrijft Sandra volgens mij al? De vraag is, hoe ze vanuit die positie een meer gedragener postitie kan bereiken toch?

Ik bedoelde ook eigenlijk helemaal niet dat ik het niet met jou eens was, Elise. Ik zei dit niet om op jou te reageren.

Natuurlijk is dat nageven essentieel. Maar ik heb het gezien dat dit op de grond werkte, dus de porcupine goed was en dit enkel gebeurde met een ruiter erop. Dan ben ik ervan overtuigd dat het laterale buigen beter werkt.

Ze loopt lang en laag, maar er zit een verschil tussen met haar hoofd over de grond, neus in het zand en lang en laag in de correcte positie met de oren dus ong op schofthoogte. En als ik het goed begrijp doet Shanna het eerste. Dan zou deze positie ontspannen en wel mijns inziens het uitgangspunt moeten zijn.

[sandra]

Dank jullie allemaal voor het meedenken!

Afgelopen maandag heb ik Shanna met mn nieuwe parelli-bit gereden. Vooral omdat ik wilde weten of ze dit bit accepteerde. Ik heb er verder niet veel mee gedaan.
Het probleem doet zich overigens vooral in draf voor. in stap loopt ze met haar hoofd level, neus iets eruit (met bit wel minder dan met halster). In draf loopt ze laag. En in galop loopt ze juist erg opwaarts en "in de krul". dat opwaartse komt denk ik vanuit het grondwerk waar ik veel overgangen stap galop heb gedaan en haar daarbij uitdaag om rond te lopen. Ze loopt onder het zadel dan precies zo.

Ik merkte inderdaad wel een vooruitgang in stap toen ik halve overgangen ging vragen. Ze werd er gaandeweg zachter van. In draf pakte ik de teugels iets op, en ging ze eerst even op het bit hangen, en daarna drukte ze haar rug weg en hoofd omhoog. Toen viel op een gegeven moment bij mij het kwartje. Freestyle is voor mij zo ontzettend goed omdat ik daarbij heb leren loslaten in geheel mijn lijf. ik kan nu echt losjes op mn paard zitten. Maar zodra ik de teugels oppak begin ik weer mijn knieen te knijpen en veranderd mijn hele houding. Vandaar ook dat Shanna dan direct haar neus de lucht in gooit. Ik ben na dat kwartje heel erg bewust los gaan zitten en mn knieen van het zadel af gaan duwen, en vrijwel direct zakte haar hoofd weer omlaag. Maar nu, vanwege mn kortere teugels, tot normaal lang/laag niveau en niet meer zo'n beetje tussen haar voorbenen.

Ik ben wat gaan wisselen in tempo, en zolang ik maar mn lijf in de gaten hield, begon ze écht lekker te lopen in draf.
Mijn probleem lag/ligt dus vooral in dat ze met lange teugels haar ruggebruik ontwijkt door bijzonder laag te gaan lopen. En dat als ik de teugels oppak ik gelijk verstijf en daardoor haar in de weg ga zitten waardoor ze met haar hoofd in de lucht loopt.

Het gaat me hierbij overigens niet zozeer om het "in de krul" lopen. 2 jaar geleden liep ze continue met haar neus de sterren de bewonderen. Ik was dus enorm blij toen ze laag begon te lopen. Maar vanwege haar bouw is laag lopen natuurlijk een glijbaaneffect, dus wil ik haar nu gaan proberen iets hoger te krijgen zonder daarvoor aan de teugels te trekken. Ik dénk dat ik daarvoor nu de oplossing wel heb gevonden, in mn houding, halve overgangen en laterale buiging.

We gaan ermee door! Thank you all.