Monty Roberts in België

[Marja]

Ik ben gisteren met Lieke (Peaches) naar Monty Roberts in België geweest. Ja ondanks sneeuw en gladheid, we zijn toch gewoon gegaan maar hebben er wel errug lang over gedaan, bijna 2 x zo lang... We arriveerden daardoor ongeveer 20 minuten te laat, wat wel jammer was want Monty had natuurlijk niet op ons gewacht.

Maar het was GAAAAAF! Ik ben tegenwoordig niet zo snel meer enthousiast als ik een paardentrainer aan het werk zie, maar ik vond Monty toch wel heel erg goed hoor. Hij heeft met 4 paarden gewerkt, allemaal paarden met een probleem. Wat het probleem van het eerste paard precies was, weet ik niet omdat we dat gedeelte gemist hebben. Toen wij binnenkwamen, deed Monty een join up met dat paard en legde ondertussen uit welke signalen het paard uitzendt om te communiceren. Hij kon ook precies voorspellen wanneer het paard wat ging doen, en hoe het paard zou reageren op zijn lichaamstaal. Toen de join up gelukt was, kreeg het paard voor de eerste keer in zijn leven een zadel en even later een ruiter op zijn rug. Dit ging allemaal heel kalm en zonder stress voor het paard.

Het tweede paard was een bokker. Het was een jong paard, nog maar net onder het zadel, maar hij had onlangs zijn ruiter afgeworpen. Ik geloof dat dat kwam doordat hij in paniek raakte van de longeerlijn die langs zijn benen ging, maar dat heb ik niet helemaal kunnen volgen. Monty begon weer met een join up (dat doet hij altijd als eerste als hij met een nieuw paard gaat werken, zodat het paard bij hem wil zijn). Daarna kreeg het paard een bokstopper. Dat is een touwtje dat onder de bovenlip van het paard doorloopt (over zijn tandvlees), dan over zijn hoofd en door naar het zadel. Als het paard nu bokt en daarbij zijn hoofd naar beneden brengt, voelt hij dat op zijn tandvlees en zal hij al snel leren dat bokken geen goed plan is.
Toen kreeg het paard een dekje en zadel op, en werd hij aan de longeerlijn en het dually halster rondgestuurd. Het paard flipte van de lijn en raakte los, waarna hij als een gek rond ging scheuren. Even later wist Monty hem met een helper te stoppen, en constateerde hij dat dit paard wel heel erg extreem reageerde op de loshangende longeerlijn.
Daarna ging hij het paard desensibiliseren met een stok met plastic aan het uiteinde. Hij gebruikte hierbij approach en retreat technieken en hij hield op het juiste moment op, namelijk als het paard stil stond en niet naar de stok trapte. Redelijk snel kon het paard ook bij zijn achterbenen met de stok aangeraakt worden. Vervolgens hing hij een paard nep-benen aan de zijkanten van het zadel, en even later ook nog een soort antenne zodat het paard ook iets boven zijn rug zag bewegen als hij liep. Toen het paard met al deze dingen rustig door de roundpen liep, kwam Annie op de proppen. Annie is een pop die op de rug van het paard vastgemaakt wordt. Met Annie op de rug was het paard wat ongeduriger, en hij liet zich toen ook niet meer met de stok aanraken. Het was eigenlijk de bedoeling dat er een ruiter op dit paard zou gaan, maar omdat het paard nu weer heel heftig op die stok reageerde en inmiddels ook al vrij moe was, vond Monty dat geen goed idee. Het paard moest eerst nog een paard dagen op deze manier gewerkt worden, en dan zou het wel kunnen. Ik vond het goed van Monty dat hij stopte, nog voor hij volledig had kunnen laten zien wat hij eigenlijk wilde.

Het laatste paard had een trailerlaadprobleem. Hier deed een studente van Monty een join up, en daarna wat leidoefeningen met het dually halster. Daarna nam Monty het over en gingen ze naar de trailer, waar hij het paard eerst heel vaak richting de trailer liet lopen, en dan weer achterwaarts ervan af. Er stonden wel enkele hekken als toegang naar de trailer, zodat het paard minder ontsnappingsmogelijkheden meer had. Uiteindelijk laadde het paard zichzelf, ook van grotere afstand en zonder hekken, en ook met zijn eigenaresse. Dit alles was in minder dan een half uur bereikt, ook weer zonder veel stress bij het paard.

Oké nu ben ik dus een paard vergeten, maar ik weet even niet meer welke.
Lieke, misschien kun jij het nog aanvullen?

[Maaike]

Daarna kreeg het paard een bokstopper. Dat is een touwtje dat onder de bovenlip van het paard doorloopt (over zijn tandvlees), dan over zijn hoofd en door naar het zadel. Als het paard nu bokt en daarbij zijn hoofd naar beneden brengt, voelt hij dat op zijn tandvlees en zal hij al snel leren dat bokken geen goed plan is.
Toen kreeg het paard een dekje en zadel op, en werd hij aan de longeerlijn en het dually halster rondgestuurd. Het paard flipte van de lijn en raakte los, waarna hij als een gek rond ging scheuren. Even later wist Monty hem met een helper te stoppen, en constateerde hij dat dit paard wel heel erg extreem reageerde op de loshangende longeerlijn.

Sorry maar een draadje over het tandvlees om bokken 'af te leren', jezus...das ongeveer net zo erg zo net erger als een panty om tong en onderkaak te binden zodat een jong paard niet leert zijn tong over het bit te doen.. Wat vond iedereen hiervan??? Ik vind het iig ronduit dierenmishandeling.

Eigenlijk Marja snap ik niet zo goed wat je er gaaf aan vond...Als ik je verslag zo las dan denk ik dat een groot deel van de gehoorzaamheid van het paard ligt aan de mate van overdonderd zijn. Waarom altijd zo veel in één keer? Eerst zadel dan ruiter meteen erop. Ik snap niet waarom mensen hun paard daarvoor ter beschikking stellen.
Ik heb toen gezien op Equitana en toen vond ik het al zo'n verschrikking, bovendien leert e eigenaar van het paard nog iets? Weet die hoe hij het paard straks moet behandelen als het weer thuis is. Voor elke bok maar een sessie met touw over het tandvlees.

Sorry voor mijn toon..het is niet tegen jouw gericht hoor, maar ik kan er met mijn verstand niet bij dat zulke dingen mogen...

[Kenshin]

Sorry maar een draadje over het tandvlees om bokken 'af te leren', jezus...das ongeveer net zo erg zo net erger als een panty om tong en onderkaak te binden zodat een jong paard niet leert zijn tong over het bit te doen.. Wat vond iedereen hiervan??? Ik vind het iig ronduit dierenmishandeling.

Ben ik het niet helemaal mee eens. Als je 't niet gezien hebt en er alleen maar over leest, kan ik best begrijpen dat jij dat "dierenmishandeling" vindt. Heb hem gisteren ook aan het werk gezien en hij heeft een groot hard voor paarden en mensen. Hij zal NOOIT met opzet anderen fysiek kwetsen om zijn doelstellingen te bereiken. Hij laat het paard zelf ondervinden welke weg de minste weerstand biedt en werkt op hetzelfde moment aan een ander mogelijk probleem. Bij dit specifiek paard ging het ook om een vorm van "fobie" van alles wat zijn achterhand begrensde. De combinatie van beide toegepaste technieken had wel degelijk resultaat! En het paard leek mij niet in pijn, hoor.

Soms heb ik de indruk dat wij veel te vlug oordelen dat iets "dierenmishandeling" is. Onverantwoord met paarden omgaan is voor mij ook een vorm van sadomasochisme, want het paard blijft zichzelf en wij ondergaan de mogelijke pijn. We moeten niet alleen aan onszelf werken, maar ook het paard de kans geven aan zichzelf te werken en de weg van de minste weerstand op te zoeken.

Dit is absoluut geen algemene waarheid, hoor, maar gewoon mijn visie op werken met onze geliefde viervoeter.

[Nicolien]

Als ik dit zo lees word ik ook niet echt enthousiast. En dat vanwege dezelfde redenen als Maaike..

[niek]

eddy en marieke en petra zijn hier ook geweest.Ik denk dat ik eddy nog nooit zo verontwaardigd heb gezien.Een anti bok touwtje come on das geen nh.Ik vind het werkelijk een schande dat dit onder de noemer nh valt.Dit is trouwens niet de eerste keer dat ik deze verhalen hoor.Zo ook trillende paarden op de equitana omdat ze "gestart" werden.Touwen rond tongen en mond etc.Weinig nh aan.

Zo kreeg ik vandaag ook een stukje uit de hoefslag te lezen als ik me niet vergis.Hier kreeg Roberts de vraag wat te doen aan een kopschuw paard.Hij komt hier aan met phon`s (krijg niet de puntjes op o) en nog meer van die onzin.Onbegrijpelijk net zoals maaike kan ik hier niet bij met m`n gedachte

[Maaike]

Als je 't niet gezien hebt en er alleen maar over leest, kan ik best begrijpen dat jij dat "dierenmishandeling" vindt. Heb hem gisteren ook aan het werk gezien en hij heeft een groot hard voor paarden en mensen. Hij zal NOOIT met opzet anderen fysiek kwetsen om zijn doelstellingen te bereiken.

Hoe weet je dat zo zeker dan? Hij kan natuurlijk best denken dat zo'n draadje het paard geen pijn doet, maar ik hoop dat je met me eens bent dat het (ongeacht het feit of het pijn doet of niet) symptoom bestrijding is. Het valt voor mij iig in dezelfde categorie als slofteugels, martingalen en andere mechanische dwangmiddelen doie een paard in een positie dwingen. Je leert het bokken voor nu af , maar de oorzaak van het bokken bestaat nog.

Hij laat het paard zelf ondervinden welke weg de minste weerstand biedt en werkt op hetzelfde moment aan een ander mogelijk probleem. Bij dit specifiek paard ging het ook om een vorm van "fobie" van alles wat zijn achterhand begrensde.

Waarom dan niet alleen daar aan werken ipv het paard zichzelf in de bek te laten rukken? En dat het resultaat had dat geloof ik best. Toen ik nog normaal reed was er een arabische hengst op de manege die zijn hoofd zo hard naar boven gooide dat ie je hoofd raakte. Ze hebben toen een touwtje door zijn mond naar de singel gespannen die los hing tenzij...naja je raad het al. Was ook erg effectief, maar paardlief vond vervolgens andere manieren om zijn berijder te pijnigen (aka zijn ongerief te laten merken).

[Mafhaf]

Ik sluit me vrijwel naadloos bij Maaike aan.

Was zo verbaasd dit te lezen (boktouwtje) dat ik er nog niet op gereageerd had. Dat paard heeft een reden om te bokken. Zijn motief om te bokken is niet aangepakt (in de zin van geadresseerd). Het enige NH wat er aan is, is dat het ongewenste gedrag discomfortable gemaakt wordt. Maar daar houdt het dan ook helemaal op. En zolang dat het enige is, is het inderdaad net zoiets als slofteugel: werkt alleen in als ongewenst gedrag vertoond wordt, anders niet.

Het gewenste gedrag: een paard dat niet bokt, wordt niet comfortable gemaakt: er wordt gewoon niets aan de bokreden/-motivatie gedaan.

Ik zal het niet aan Susan vertellen, ze zou er nachtmerries van krijgen.

[peaches]

ja het eerste paard hebben we dus ook gemist..want die schimmel was al de tweede...

maar ehm..ik wist ook niet over hoe ik over sommige dingen moest denken...ook over die bokstopper...heb m nog opgezocht in het boek en die gaat dus echt ik de mond van het paard...ja kweet niet..

ja o de eigenaren er ook mee overweg kunnen? nou..als laatste met het trailer laden ging de eigenaresse ook met het paard net zo makkelijk de trailer in...maar ja of ze zich dan gewoon overgeven op dat moment of echt ok zien als leider...tja..

Verder vond ik wel super om te zien dat bij welk paard dan ook allemaal zo makkelijk join up deden.. echt zo van even opjagen en je hand sluiten en bijna alle drie stonden ze dan ook stil...dat was zeer indrukwekkend!!!

[P a i s]

Ik sluit me ook bij Maaike aan, die bokstopper heb ik weinig woorden voor, ben een beetje verbijsterd....

[Marja]

Ik ga hier later nog op reageren. We hebben momenteel nogal problemen met onze adsl-verbinding, die dan weer wel en dan weer niet werkt. Nu werkt hij eindelijk weer wel, na anderhalf uur klungelen, maar nu is het bedtijd.
Dus ik kom hier nog op terug, als ik weer wakker ben en als de adsl het dan nog wil doen.

[Nacino]

Ik heb Monty zelf ook een keer gezien op Equitana en ik vond het bagger. Het zal best een aardige man zijn, maar wat hij doet, hij snel en hoe onsubtiel, nee... Het minder subtiele kan ook best aan de man zijn leeftijd liggen, hij is natuurlijk niet meer één van de soepelste, maar ook de materialen die hij gebruikt (dat dually halster wat amper releast in tegenstelling tot wat hij beweert, die stok met nephand.. en dat boktouwtje)
Sorry maar dat gaat er bij mij echt niet in, komop, aan het bit rukken mag niet maar zo'n touwtje wel??? Dan nog liever een slofteugel....

Hij probeert dus angst (voor het touw bij de achterbenen) weg te nemen door pijn??? Naja, gewoon een paar daagjes rustig de tijd nemen en die angst verdwijnt zonder pijn, zonder stress en zonder blauwe plekken in je mond

Dat Monty het goed bedoelt, daar geloof ik wel in, maar zijn manier, nee die zou ik niet toepassen. Hij gelooft veel te veel in het oplossen van alle problemen dmv een join up...

[promptertje]

Ik heb Monty in 2001 op de Equitana gezien. was mijn eerste kennismaking met NH (later op de dag zou ik Birger op de Equitana zien), en ik vond het ge-wel-dig. Als ik nu het verslag lees, doe hij nog precies hetzelfde , maar geweldig vind ik het allang niet meer.

Monty is een man met een perfect gevoel voor show. En je moet het de man nageven, door hem zijn veel mensen anders over paarden na gaan denken. Hij roept ook de hele tijd dat je paarden zónder geweld kan en moet beleren, de boodschap die hij uitdraagt is best OK. Al laat hij maar een paar mensen echt nadenken, dan is wat mij betreft al zin gegeven aan zijn optredens.

Wat ik nÃ*et goed vind aan Monty, is dat het teveel show is. Kijk, Pat doet ook optredens, maar als iets niet lukt binnen de tijd die ervoor staat, dan gaat hij gewoon door of na afloop van de officiële tijd. Monty heeft een strak schema: bijna altijd een bokker, altijd een steigeraar, altijd een jong paard dat voor het eerst gereden wordt én een paard dat de trailer niet in wil. Dat móet binnen een vastgestelde tijd, en daarom grijpt hij ook terug op dingen als bokstoppers, dually halsters en steigerkappen. Het is alles voor de show, in plaats van alles voor het paard.

Neemt niet weg dat als je niks van NH weet, dit een eye-opener kan zijn, maar als je nu, zoals ik, wat verder bent, dan zie je dat het vnl trucjes zijn en geen échte veranderingen.

[Kenshin]

Je leert het bokken voor nu af , maar de oorzaak van het bokken bestaat nog.

Daar ben ik het volledig mee eens en dat hij omwille van de tijd naar dergelijke technieken teruggrijpt, is ook dubbelzinnig. Dat moet ik in ieder geval toegeven! Toch ben ik ervan overtuigd dat je (als je al heel veel dingen geprobeerd hebt) zo'n techniek (op voorwaarde dat je je paard hiermee niet blesseert) voor heel even kan gebruiken zodat je paard inziet dat deze "oplossing" voor zijn probleem niet wenselijk is. Zo'n draadje blijven gebruiken om het bokken tegen te gaan, is natuurlijk ook niet de bedoeling. Je moet wel blijven zoeken naar de echte oorzaak van het probleem en liefst gespecialiseerde hulp inroepen als je zelf twijfelt.

Waarom dan niet alleen daar aan werken ipv het paard zichzelf in de bek te laten rukken?

Ivm die "fobie" om z'n achterhand... Ik had niet de indruk dat deze informatie tot bij hem gekomen was en dat hij dat eerder toevallig merkte toen het paard met longeertouw wegliep. Hij merkte vlug op dat het bokken wel eens een andere oorzaak zou kunnen hebben dan vooraf aan hem werd doorverteld. Ik zou dat touwtje toen al verwijderd hebben en het èchte probleem proberen op te zoeken. Dat laatste heeft hij wel geprobeerd, maar is daar niet echt in geslaagd.

[Mafhaf]

Susan had dat ook. Eerst dacht iedereen dat ze puur leftbrained bokte (get of my back!), maar tijdens een clinic bleek, dat ze ook echt grote angsten had rond de achterhand. Daar is toen aan gewerkt door Eddy, met groot succes. Uiteraard was het nog niet opgelost, maar ik had een stel handvaten om mee aan de gang te gaan. Beter.

[trea]

Ik ben het met Promptertje eens.
Ook voor mij was Monty Roberts mijn eerste echte kennismaking met NH. Ik heb zijn boeken gelezen en ik vond het geweldig! Hij was volgens mij een van de eerste mensen die daadwerkelijk op een andere manier naar paarden keek.
Het is jammer dat hij in zijn methode is blijven steken en zich blijft vasthouden aan nogal (gedateerde) methodes en de eeuwige roem van een joint-up in plaats van zich verder te ontwikkelen. Ik vroeg het me destijds niet af, maar later toen ik meer wist over NH rees bij mij telkens de vraag: wat komt er nu ná de joint-up? En door dit soort demo's blijkt dan maar weer dat er na de joint-up een aantal trainingsmethodes komen die weinig met NH te maken hebben. Jammer. Maar toch vind ik de naam van Monty onlosmakelijk met NH verbonden. En al heeft ie maar 100 mensen aan het denken gezet over "het paard als individu", dan heeft ie in mijn ogen die titel wel verdiend..